Madde Detay

Şiirlerinde Avâmî mahlasını kullanan âşığın hayatı hakkında kaynaklarda herhangi bir bilgi tespit edilememiştir. Ancak Sadettin Nüzhet Ergun Türk Şairleri adlı yapıtında 17. asırda yazıldığı muhakkak olan bir âşık mecmuasında “Avâmî” namına bir “semaî”nin kayıtlı olduğunu ve bu şairin de aynı asır âşıklarından olduğunu tahmin edebileceğimizi ifade etmektedir (Ergun 1936-1945: 570). 

Ergun, Sadettin Nüzhet (yty) Türk Şairleri. C. 2. yyy.

"Avâmî" (1977). Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi. C. 1. İstanbul: Dergâh Yay. 228.

Semâî

Efendim sen terahhum kıl 

Dil-i mahzunu incitme 

Gözüm yaşı oluptur sel 

Bu bağrı hûnu incitme 

Gedâdır deyu tutma hor 

Asel peydâ eder zanbur 

Şarabınla edüp mahmur 

Sakın meftûnu incitme 

Cefânı çekmeden hâlâ 

Ki hâlî olmadın asla 

Çağırup subha dek Leylâ 

Deyen Mecnun’u incitme 

Avâmî hatt u hâlinde 

Gözüm yok dünyâ mâlinde 

Dilrübâ kendi hâlinde 

Yatan mağmûmu incitme

Ergun, Sadettin Nüzhet (yty) Türk Şairleri. C. 2. yyy. 570.