ERÎB, Kethüdâ Emin Efendi-zâde Ahmed Erîb Efendi

(d. ?/? - ö. 1194/1780)
divan şairi
(Divan/Yazılı Edebiyat / 18. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

Asıl adı Ahmed’dir. Şeyhülislam Dâmâd-zâde Feyzullâh Efendi’nin kethüdası Mehmed Emîn Efendi’nin oğludur. Bu sebeple Kethüdâ Emin Efendi-zâde Ahmed Erîb Efendi olarak tanındı. Kadılık mesleğinde ilerleyerek Üsküp kadılığına kadar yükseldi. Tırhala kadılığı görevini sürdürürken 1194 Ramazan/Ağustos-Eylül 1780’de vefat etti.

Erîb’in eldeki tek şiir örneği, Râmiz (Erdem 1994:29-30) ve Şefkat'in (Kılıç yty: 5) verdiği gazelden ibarettir. Râmiz'de gazelin sadece beş beyti alınmıştır. Bu gazelinde, “Sîr-âb-ı şevk olurdı göreydi Erîb / Eğer Nâbî Efendi bu gazel-i âb-dârımı” diyen şairin, Nâbî takipçilerinden olduğu anlaşılmaktadır.

Kaynakça

Erdem, Sadık (hzl.)(1985). Râmiz ve Âdâb-ı Zurafâ’sı. Ankara: AKM Yay. 29-30.

İpekten, Halûk, Mustafa İsen, Recep Toparlı, Naci Okçu ve Turgut Karabey (1988). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KTB Yay. 

Kılıç, Filiz (hzl) (yty).Tezkire-i Şuara-yı Şefkat-i Bağdadî. ekitap.kulturturizm.gov.tr. [erişim tarihi: 2.12.2013]. 5.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatcı (hzl.). (2001). Mehmet Nail Tuman. Tuhfe-i Nâilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. C.I. Ankara: Bizim Büro Yay. 27.

Mehmed Süreyya (1308). Sicill-i Osmânî. C.I. İstanbul: Matbaa-i Âmire. 321.

Müstakim-zâde Süleyman Sadeddin (2000). Mecelletü’n-Nisâb fi’n-Nisbi ve’l-Künâ ve’l-Elkâb. (Tıpkı Basım). Ankara: KB. Kütüphaneler Genel Müdürlüğü.

Oğraş Rıza (hzl.)(2001). Esad Mehmed Efendi ve Bağçe-i Safâ-Endûz’u: İnceleme-Tenkitli Metin-Dizin. Afyon: Emirdağ Ofset Tesisleri. 53.

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: PROF. DR. İSMAİL HAKKI AKSOYAK
Yayın Tarihi: 17.02.2014
Güncelleme Tarihi: 09.12.2020

Eserlerinden Örnekler

Gazel
 Sorma gubâr-ı hâtır-ı endûhkârımı

Gör cûş-i fitne-i hat-ı ruhsâr-ı yârımı

Bir bülbül-i nedîde gül-i nâle-ülfetem

Fark eylemem hazân ile vakt-i bahârımı

Ömrüm şumâr-ı yek-nigeh-i rûyın eyledim

Saymam firâkın ile geçen rûzgârımı

Sayd itdi dâm-ı turre-i âhû-yı şîri ışk

İtdi şikâr bu dil-i âhû-şikârımı

Ömründe rûy-ı râhat u ârâm görmesün

Yollarda vakf iden nigeh-i intizârımı

Seng-i sitemle olsa da sad-pâre dil yine

Âyîne gibi gösteremem inkisârımı

Bir tatlı dille itmedin ey gonce-fem henûz

Sîr-âb-ı tesliyet dil-i ümmîdvârımı

Nakş eyledim derûna hayâlin çü Kûh-ken

İtmem nigâh-ı tîşeye mahrem nigârımı

Sîr-âb-ı şevk olurdu göreydi Erîb eger

Nâbî Efendi bu gazel-i âbdârımı

(Kılıç, Filiz (hzl.)(yty). Tezkire-i Şuara-yı Şefkat-i Bağdadî. ekitap.kulturturizm.gov.tr. [erişim tarihi: 2.12.2013]. 5.)