Madde Detay

Diyarbakır’da dünyaya gelen Figânî hakındaki yegâne bilgiler Alî Emîrî’nin Esâmî-i Şu’arâ-yı Âmid’inde geçmektedir. Sonraki kaynaklar bu bilgileri tekrar eder. Buna göre Figânî, Diyarbakır’ın en büyük camisi olan Ulu Cami’de müezzinlik yapmıştır. Asıl adı bilinmemektedir. Sesinin güzel olmasından dolayı Figânî mahlasını kullandığı belirtilir. Papuççuluk zanaatında çok mahir biri olduğu için kendisine ‘Papbuçcular Şeyhi’ unvanı verilmiştir. 1255/1840'ta vefat etmiştir (Güner 2003: 45-46; Beysanoğlu 1996: 291).

Figânî’nin eseri olduğuna dair herhangi bir kayıt yoktur. Alî Emîrî de eserine şairin bir gazelinden sadece iki beyit örneği alır (Güner 2003: 45-46; Beysanoğlu 1996: 291).

Adak, Abdurrahman (2012). Ali Emiri’nin Gözüyle Diyarbakırlı Şairler. İstanbul: Kent Işıkları Yay.

Beysanoğlu, Şevket (1996). Diyarbakırlı Fikir ve Sanat Adamları I. Ankara: San Yay.

Güner. G.-Güner. N. (hzl.) ( 2003). Alî Emîrî, Esâmî-yi Şu’arâ-yı Âmid. Ankara: Anıl Matbaası.

Gazel

Fahr eyleme ey şem’ ki her gice yanarsın

Bu aşk eseri sende mi var sâde sanarsın

Bir dem bu derûnumda yanan âteşi görsen

Pervâne gibi şevkıma sen cânın atarsın

...

Güner. G.-Güner. N. (hzl.) ( 2003). Alî Emîrî, Esâmî-yi Şu’arâ-yı Âmid. Ankara: Anıl Matbaası. 45-46.