Madde Detay

Asıl adı Sefer Taşkıran olan âşık, 1942'de Ağrı’nın Yoluyazı (Dambat) köyünde doğmuştur. Babasının adı Asker, annesinin adı ise Fidan Hanım’dır. İlkokulu köyünde okur. Orta öğretimi okumayıp on altı yaşında âşıklığa yönelir. Evli ve dört çocuk babasıdır. Âşıklık geleneğini devam ettirmek ve geçimini sağlamak amacıyla elinde sazıyla düğün, dernek ve âşık toplantılarında şiir ve türküler söyler. Zaman içinde Ağrı’dan Antalya’ya göç eder ve oraya yerleşir. 2008 yılında Antalya’da vefat eder (Alpaslan 2012: 437).

Firganî, Posoflu Sabit Ataman (Müdamî) ve Erzurumlu Yaşar Reyhanî’den saz ve söz olarak yol ve nasip alır. Firganî mahlâsı, ustası Reyhanî tarafından verilir (Alpaslan 2012: 437).

Firganî, halk hikâyelerini ve âşık makamlarını bildiğinden saz çalar ve halk hikâyelerini diyar diyar gezerek anlatır. Daha çok aşk, gurbet, tabiat, memleket, yoksulluk, eğitim ve diğer sosyal konuları işler. Şiirlerinin bazısında tek, bazısında dönerli ayak kullanır. Şiirleri çeşitli gazetelerde ve kitaplarda yayımlanır. Bin civarında şiiri olduğu tahmin edilmektedir. Şiirleri henüz kitap hâline getirilmemiştir (Alpaslan 2012: 437). Şiirlerinden bazılarının isimleri "Öğretmenim", "Ela Gözlerine Kurban Olduğum", "Soran Olmuyor", "Gel Gör İnsanlık", "Ağlar", "Türk Milleti" ve "Divan"dır (Halıcı 1992: 454).

Konya Âşıklar Bayramı’nda, âşığın 1968’den 1976’ya kadar ikincilik ve üçüncülük ödülleri vardır. Firganî, 1970’te Bayburtlu Zihni Ödülü’nü kazanır. 1972’de ise altın madalya alır (Halıcı 1992: 453). Ayrıca, Kars’ta düzenlenen Murat Çobanoğlu Âşıklar Bayramı’nda doğaçlama dalında birincilik ödülü kendisine verilir (Alpaslan 2012: 437). Firganî’nin usta çırak ilişkisi içinde çırak olarak yetiştirdiği bir isim bulunmaz.