Madde Detay

Asıl adı Mehmed İzzet Bey’dir. Filibe’de doğdu. Küçük Hüseyin Bey’in oğludur. Kırk yaşından sonra Filibe müftüsü Mehmed Râşid Efendi’den ders alarak icazet aldı. Bazı memuriyetlerde ve Bosna mollalığında bulundu. 1269/1823 yılında vefat etti.

Âlim ve şair bir zattır.

Fatîn Dâvud (1271). Hâtimetü’l-Eş’âr. İstanbul: İstihkâm Alayları Litografya Destgâhı.

Kurnaz, Cemal ve M. Tatcı (hzl.) (2001). Mehmet Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî. C. II. Ankara: Bizim Büro Yay.

Mehmed Süreyyâ (1311). Sicill-i Osmânî. C. III. İstanbul: Matba’a-i Âmire.

Gazel

Gönül bir Bosnevî Boşnak-peçenin oldı hayrânı

Reh-i aşkında etdi bu dil-i şûrîde pûyânı

Ham edüp kâmetim hamyâze-i çille-i ebrûsu

Dil-i mecrûhumu sad-pâre kıldı tîr-i müjgânı

Ne çekdi dil lisânıyla edince ülfet ol şûhun

Velî sevdâ-yı aşkından yine çekmedi dâmânı

Silâh belde bıçak elde gelecek pür-gazab bezme

Dil-i bî-çâreyi lerzân edip kıldı hirâsânî

Delikanlıdır İzzet kan eder belki hazer eyle

Çalış rıfk ile sayd eylemege ol vahşi ceylânı

(Fatîn Dâvud (1271). Hâtimetü’l-Eş’âr. İstanbul: İstihkâm Alayları Litografya Destgâhı. 289.)