Madde Detay

Aydın, Güzelhisarlıdır. Mevlevî şairlerdendir. Doğuştan dilsizdir. Babasından kalan mirası savurduktan sonra Horasânî Ali Dede’nin hizmetine girdi. Yanında uzun yıllar hizmet etti. Kaynaklara göre doğuştan dilsiz olan Lâlî Dede, Horasânî Ali Dede’nin himmetiyle konuşmaya ve şiir söylemeye başlamıştır. Horasânî Ali Dede’nin ölümünden sonra yerine geçti. 980/1572-73 yılı sonlarında vefat etti. Aydın, Güzelhisar’da medfundur. Türkçe ve Farsça şiirleri vardır.

Ali Enver (1309). Semâhâne-i Edeb. İstanbul: Âlem Matbaası.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Nail Tuman, Tuhfe-i Nâ’ilî. Ankara: Bizim Büro Yay.

Genç, İlhan (2000). Esrar Dede, Tezkire-i Şu’arâ-yı Mevleviyye. Ankara: AKM Yay.

Sâkıb Mustafâ Dede (1283). SefÎne-i Nefîse-i Mevleviyân. C. 3. Kahire: Matbaa-i Vehbiye.

Tatçı, Mustafa (hzl.) (2003). Bursalı Mehmed Tahir, Osmanlı Müellifleri I-II-III. Ankara: Bizim Büro Yay. 

Lâlî kulunı eyledi ol lü’lü’-i lâlâ

Feyz-i nefes-i himmet ile tûtî-i gûyâ

Mir’ât-ı kerâmetdür anun mâh-ı vücûdı

Yokluklar ile olsa n’ola ol şehe lâlâ 

(Genç, İlhan (2000). Esrar Dede, Tezkire-i Şu’arâ-yı Mevleviyye. Ankara: AKM Yay. 465.)