MAH HANIM

(d. ?/? - ö. ?/?)
âşık
(Âşık / 19. Yüzyıl / Azeri)
ISBN: 978-9944-237-86-4

19. yüzyıl Azerbaycan kadın şairlerinden olan Mah Hanım’ın hangi tarihte doğduğu ve öldüğü bilinmemektedir. "Şuhiye" şiirinden anlaşıldığı üzere 19. yüzyılın ortalarında belki de ikinci yarısında yaşamıştır (AAŞG 1974: 100). Şeki’de yetiştiği bilinen Mah Hanım, çağdaşlarından Mahtab Hanım, ünlü şair Mustafa Ağa Şuhi ve başkaları ile karşılıklı şiir söylemişlerdir. Mah Hanım’ın koşmaları ve satirik şiirleri mevcuttur (AGŞA 2005: 105). Halk şiiriyle birlikte klasik edebiyat hakkında da malumatlı bir şair olan Mah Hanım, bu türlerde sevgili ve ayrılık gibi konularda şiirler yazmıştır (TDTEA 1993: 35).

Kaynakça

Azerbaycanın Aşıg ve Şair Gadınları (AAŞG) (1974). Bakı: Genclik.

Azerbaycan Gadın Şairleri Antologiyası (2005). Bakı: Avrasiya Press.

Başlangıçtan Günümüze Kadar Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi Azerbaycan Edebiyatı (TDTA) (1993). C. III. Ankara: Kültür Bakanlığı Yay. 35-36.

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: ARAŞ. GÖR. GÖKÇEN BİLGİN AKSOY
Yayın Tarihi: 09.01.2015
Güncelleme Tarihi: 02.12.2020

Eserlerinden Örnekler

Koşma

Könül, sen peteye her daş atanda,

Bilmedinmi arı şanın gözleyer?

Gaçag atın sahlar, igid tüfengin,

Hanzadalar adın, sanın gözleyer.

 

Ağaların bağçası var, barı var,

İlhısı var, atı, malı, varı var.

Kasıbın da namusu var, arı var,

Edeb-erkan sahlar, yahın gözleyer.

 

Ağayi-Şuhinin gayğısı azdır,

Kelle-mengo olub, canı nasazdır.

Dedim: öz elinle gebrini gazdır,

Ehtiram sahlayan canın gözleyer.

 

Mah hanımam igrarımda duraram,

Yolda azanların boynun vuraram,

Goca kaftar, sene bir oh vuraram,

Deymişin töküler, kalın gözleyer.

Azerbaycan Gadın Şairleri Antologiyası (2005). Bakı: Avrasiya Press. 105-106.

 

Koşma

Ey hebeş oğlu, dur tez ol geyin,

Od tutub canım, yandırar meni.

O biinsaf yar heç heber tutmaz,

Öldürer axır intizar meni.

 

Ol bığı burma, eyri hencerli,

Söz verib getdi, bivefa çıxdı,

Menden özgesini gapında goysan,

Eylemezmi bes şermsar meni?

 

Bir desmal atdı, bağrıma basdım,

Öpdüm, ağladım, göz yaşım sildim.

Gözledim geler, ahtarar tapar,

Bu derdi-gemden gurtarar meni.

 

Namusdan, ardan dem vuran oğlan,

Sözünde möhkem olgünen barı.

Başda papağın yaylıg olmasın, 

Mühennes güler, dost gınar meni.

 

Sen hebeş oğlu, yetir erzimi,

Mah hanımdan dili-şeydaya.

Ver bu desmalı bığı burmaya

Goymasın haşa, ah-zar meni.

Azerbaycan Gadın Şairleri Antologiyası (2005). Bakı: Avrasiya Press. 106.