Madde Detay

Hayatı hakkında bilgi olmayan Mihaloğlu’nun varlığı, Şükrü Elçin’in “Viyana Mecmuası ve 14-16. Asırlarda Yaşamış Halk Şairleri” adlı çalışmasında, Mihaloğlu mahlaslı bir şiirden bilinmektedir (1997: 76). Viyana Millî Kütüphanesi yazmaları arasında (A.f. 437) numarada kayıtlı, nesihle kaleme alınmış H. 997/M. 1588 tarihli mecmuada, Türk halk şiiri tarihi bakımından büyük bir değer taşımaktadır. Çoğunlukla bugüne kadar adlarını bilinmeyen 16. asır halk şairlerinin şiirlerini ihtiva eden bu mecmua birçoğunun Bektaşi ve bazılarının Rumelili olduğu anlaşılan bu şairlerin bugüne kadar yapılmış yayınlardaki eksik ve yanlışları da dikkate alarak bütün metinlerini Elçin, tarihle perçinlemek düşüncesi ile aynen vermektedir (1997: 76). 

Elçin, Şükrü (1997). Halk Edebiyatı Araştırmaları I. Ankara: Akçağ Yay.

Varsağı

Kanda ise birkoç yiğit

Avına ulaşık olur

Likin nişanı bellü

Eteği dolaşık olur

Pîrimiz Muhammed Ali

Biz anlardan gördük yolı

Gaziler kılıcı kanla

Kanlara bulaşık olur

Kanı şol ezelki çağlar

Yoldaş yoldaşın eğler

Kopuzlar dakına teller

Beglere yaraşık olur

Cûşa gelür var çok yiğit

Bin virürsen almaz öğüt

Eli yufka karip yiğit

Yarar at görür âşık olur

Mihaloğlu aşka uyar

Aşka uyup cana kıyar

Çok yiğit var kispet giyer

Pîrin bilmez ışık olur

Elçin, Şükrü (1997). Halk Edebiyatı Araştırmaları I. Ankara: Akçağ Yay. 79.