Madde Detay
MÎRÎ, Alaybeyi-zâde Hüseyin Mîrî Efendi
(d. ?/? - ö. 1102/1690-91)
divan şairi
(Divan/Yazılı Edebiyat / 17. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4
Asıl adı Hüseyin olup Alaybeyi-zâde adıyla tanındı. Nisbesinden ve Mîrî mahlasını seçişinden bey ailesine ait olduğu anlaşılmaktadır. Budinlidir. Daha sonra Saraybosna'ya yerleşti. Eğitime başladı ve Nevâlî-zâde Efendi'den mülazım oldu. Kırk akça medreseden mazul oldu. Daha sonra Saraybosna'daki Firuz Ağa Medresesi'nde hariç rütbesine yükseldi. Ardından Elhac Mustafa Medresesi'nde dahil rütbesini elde etti. 1102/1690-91'de vefat etti. Saraybosna'da Elhac Hasan Camii haziresine defnedildi. Kaynaklar Mürettep Dîvân'ı olduğunu söylerse de bu eser ele geçmemiştir.
Kaynakça
Abdulkadiroğlu, Abdulkerim (hzl.)(1999). İsmâil Belîğ Nuhbetü'l-Âsâr li-Zeyli Zübdeti'l-Eş'âr. Ankara: AKM Yay. 394
Bursalı Mehmed Tâhir (2000). Osmanlı Müellifleri ve Ahmed Remzi Akyürek Miftâhu’l-Kütüb Ve Esâmî-i Müellifîn Fihristi. C.2. Ankara: Bizim Büro Basımevi. 418.
Kurnaz, Cemal ve M. Tatçı (hzl.)(2001). Mehmed Nâil Tuman Tuhfe-i Nâilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay. 993.
Mehmed Süreyya (1308-15/ 1890-97). Sicill-i Osmânî. C.4. İstanbul: Matbaa-i Âmire.529.
Müstakim-zâde Süleyman Sadeddin (2000). Mecelletü’n-Nisâb fi’n-Nisbi ve’l-Künâ ve’l-Elkâb. (Tıpkı Basım) Ankara: KB Yay. 117-18.
Özcan, Abdulkadir (hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi Şakâ’ik-i Nu’mâniyye ve Zeyilleri “Vakâyiü’l-Fuzalâ”. C. 4. İstanbul: Çağrı Yay.117-118
Madde Yazım Bilgileri
Yazar: PROF. DR. İSMAİL HAKKI AKSOYAKYayın Tarihi: 01.08.2014Güncelleme Tarihi: 10.12.2020Eserlerinden Örnekler
Sürme-i çeşm-i dili hâk-i deründen bilirüz
Der-i gencîne-i ikbâli teründen bilirüz
Zevk-i vaslı ne bilür çekmeye hicrân-ı gamın
Lezzet-i bâdeyi biz derd-i seründen bilirüz
(Özcan, Abdulkadir (hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi Şakâ’ik-i Nu’mâniyye ve Zeyilleri “Vakâyiü’l-Fuzalâ”. C. 4. İstanbul: Çağrı Yay. 117-118.)
Pâ-der-gil-i zindân-ı gam oldum kederüm yok
Ser-tâ-be-kadem âteş-i 'ışkam şererüm yok
Tarîk-nişîn-i şeb-i derd-i gam-ı yârum
Feryâd ki bir subh-ı saâdet eserüm yok
Pâkîze dil-i pâk-i nihâd ile celîsüm
Nâdân-ı denî-hilkate aslâ nazarum yok
Mîrî sühanüm ser-şiken-i şahne-i gamdur
Billâh ne gamdan ne elemden haberüm yok
(Abdulkadiroğlu, Abdulkerim (hzl.)(1999). İsmâil Belîğ Nuhbetü'l-Âsâr li-Zeyli Zübdeti'l-Eş'âr. Ankara: AKM Yay. 394).
Yayın Tarihi: 01.08.2014Güncelleme Tarihi: 10.12.2020Eserlerinden Örnekler
Sürme-i çeşm-i dili hâk-i deründen bilirüz
Der-i gencîne-i ikbâli teründen bilirüz
Zevk-i vaslı ne bilür çekmeye hicrân-ı gamın
Lezzet-i bâdeyi biz derd-i seründen bilirüz
(Özcan, Abdulkadir (hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi Şakâ’ik-i Nu’mâniyye ve Zeyilleri “Vakâyiü’l-Fuzalâ”. C. 4. İstanbul: Çağrı Yay. 117-118.)
Pâ-der-gil-i zindân-ı gam oldum kederüm yok
Ser-tâ-be-kadem âteş-i 'ışkam şererüm yok
Tarîk-nişîn-i şeb-i derd-i gam-ı yârum
Feryâd ki bir subh-ı saâdet eserüm yok
Pâkîze dil-i pâk-i nihâd ile celîsüm
Nâdân-ı denî-hilkate aslâ nazarum yok
Mîrî sühanüm ser-şiken-i şahne-i gamdur
Billâh ne gamdan ne elemden haberüm yok
(Abdulkadiroğlu, Abdulkerim (hzl.)(1999). İsmâil Belîğ Nuhbetü'l-Âsâr li-Zeyli Zübdeti'l-Eş'âr. Ankara: AKM Yay. 394).
Güncelleme Tarihi: 10.12.2020Eserlerinden Örnekler
Sürme-i çeşm-i dili hâk-i deründen bilirüz
Der-i gencîne-i ikbâli teründen bilirüz
Zevk-i vaslı ne bilür çekmeye hicrân-ı gamın
Lezzet-i bâdeyi biz derd-i seründen bilirüz
(Özcan, Abdulkadir (hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi Şakâ’ik-i Nu’mâniyye ve Zeyilleri “Vakâyiü’l-Fuzalâ”. C. 4. İstanbul: Çağrı Yay. 117-118.)
Pâ-der-gil-i zindân-ı gam oldum kederüm yok
Ser-tâ-be-kadem âteş-i 'ışkam şererüm yok
Tarîk-nişîn-i şeb-i derd-i gam-ı yârum
Feryâd ki bir subh-ı saâdet eserüm yok
Pâkîze dil-i pâk-i nihâd ile celîsüm
Nâdân-ı denî-hilkate aslâ nazarum yok
Mîrî sühanüm ser-şiken-i şahne-i gamdur
Billâh ne gamdan ne elemden haberüm yok
(Abdulkadiroğlu, Abdulkerim (hzl.)(1999). İsmâil Belîğ Nuhbetü'l-Âsâr li-Zeyli Zübdeti'l-Eş'âr. Ankara: AKM Yay. 394).
Eserlerinden Örnekler
Sürme-i çeşm-i dili hâk-i deründen bilirüz
Der-i gencîne-i ikbâli teründen bilirüz
Zevk-i vaslı ne bilür çekmeye hicrân-ı gamın
Lezzet-i bâdeyi biz derd-i seründen bilirüz
(Özcan, Abdulkadir (hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi Şakâ’ik-i Nu’mâniyye ve Zeyilleri “Vakâyiü’l-Fuzalâ”. C. 4. İstanbul: Çağrı Yay. 117-118.)
Pâ-der-gil-i zindân-ı gam oldum kederüm yok
Ser-tâ-be-kadem âteş-i 'ışkam şererüm yok
Tarîk-nişîn-i şeb-i derd-i gam-ı yârum
Feryâd ki bir subh-ı saâdet eserüm yok
Pâkîze dil-i pâk-i nihâd ile celîsüm
Nâdân-ı denî-hilkate aslâ nazarum yok
Mîrî sühanüm ser-şiken-i şahne-i gamdur
Billâh ne gamdan ne elemden haberüm yok
(Abdulkadiroğlu, Abdulkerim (hzl.)(1999). İsmâil Belîğ Nuhbetü'l-Âsâr li-Zeyli Zübdeti'l-Eş'âr. Ankara: AKM Yay. 394).