NASÛHÎ

(d. ?/? - ö. 940 veya 943/1533/34 veya 1536/37)
divan şairi
(Divan/Yazılı Edebiyat / 16. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

 Edirnelidir. Attâr-zâde Nasûhî olarak tanındı. Babası gibi kendisi de attâr idi. Âşık Çelebi, Nasûhî’nin attarlık yaptığı zamanda dükkanının zamanın zarif kişileriyle dolup taştığını, bu dükkanın âdeta bir zevk, safa ve işret merkezi hâlinde olduğunu kaydetmektedir. Nasûhî aynı zamanda tabip idi. Diğer kaynaklarda, attarlıkla uğraşırken tıp ilmine merak sardığı ve kendince tabip “geçindiği” mealinde ifadeler varken Sehî, düzenli bir eğitim gördüğünü ve bu eğitim sonucunda tabip olduğunu, hatta Edirne’de II. Bayezıd Darüşşifası’nda baştabip olduğunu kaydetmektedir. Sehî, Nasûhî’yi “tabîb-i fâzıl ve hekîm-i kâmil” sıfatlarıyla anmıştır. Tezkirelerde Ahî Çelebi’den yardım istediği, ancak bu yardımın kabul edilmemesi üzerine onu hicvettiği bildirilmektedir. Şair Sicill-i Osmanî’ye göre 940/1533/34’te, Tuhfe-i Nâilî’ye göre 943 /1536/37’de öldü. Takvîm-i Nasûhî adını verdiği mizahî tarzda yazılmış mensur bir eseri vardır. Tekirelerdeki örnek parçalara bakılırsa bu eser, çeitli meslek erbabının o yıl başlarına gelecekleri, “Demirciler yüz karalığı dükkânında kazana, değirmencinin sakalı değirmende ağara, sâzendeler her kıldan çalalar..” gibi meslekleriyle ilgili kinaye, iham, mecaz gibi sanatlardan yararlanarak açıkladığı mensur bir takvimdir. Diğer tezkire yazarları sanatıyla ilgili görüş beyan etmezlerken Sehî Bey, gazellerinin nefis ve ince, üslûbunun benzersiz olduğunu söylemektedir. Nasûhî’nin Pervâne Bey Mecmuası’nda ve Edirneli Nazmî’nin Mecma’u’n-Nezâ’ir’inde yedişer adet şiiri mevcuttur.

Kaynakça

 Abdurrahman Hıbrî. Enîsü’l-müsâmirîn. İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi, TY 451, vr. 169a.

Akbayar, Nuri (hzl.) (1996). Mehmed Süreyyâ, Sicill-i Osmanî. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.

Beyzadeoğlu, Süreyya (1994). “Edirne’de II. Bayezid Dârüşşifâsı’nda İki Tabib Şair: Nasûhî ve Atâ”. Yedi İklim 47: 83-85.

Canım, Rıdvan (1995). Edirne Şairleri. Ankara: Akçağ Yay.

Kazancıgil, Ratip (1994). “Edirne İlimizin Tıp Tarihindeki Yeri”. Yedi İklim 47: 74-82.

Kılıç, Filiz (hzl.) (2010). Âşık Çelebi, Meşâ’irü’ş-Şu’arâ (İnceleme-Metin). İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yay.

Köksal, M. Fatih (2012). Edirneli Nazmî Mecma’u’n-Nezâ’ir. http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-292688/h/edirneli-nazmi-mecmaun-nezair.pdf.

Köksal, M. Fatih (2006). “Nâsûhî”. Türk Dünyası Edebiyatçılar Yazarlar ve Şairler Ansiklopedisi. C. 6. Ankara: AKM Yay. 539.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Nail Tuman, Tuhfe-i Nâ’ilî. Ankara: Bizim Büro Yay.

Kurtoğlu, V. Behçet (1967). Şair Tabibler. İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti Yay.

Kutluk, İbrahim (hzl.) (1978). Kınalızâde Hasan Çelebi, Tezkiretü’ş-Şu’arâ. Ankara: TTK Yay.

Müstakîm-zâde Süleymân Sa’deddîn. Mecelletü’n-nisâb fi’n-neseb ve’l-künâ ve’l-elkâb. Süleymaniye Kütüphanesi, Hâlet Ef. Nu. 628, vr. 423a.

Peremeci, Osman Nuri (1940). Edirne Tarihi. İstanbul: Resimli Ay Matbaası.

Pervâne Bey. Mecmû’a-i Nezâ’ir. Topkapı Sarayı Kütüphanesi Bağdat Nu. 406, vr. 49a, 74b, 83b…

Sehî (1325). Tezkire-i Sehî. İstanbul: Matbaa-i Âmidî.

Sungurhan Eyduran, Aysun (hzl.) (2008). Beyânî, Tezkiretü’ş-Şu’arâ. Ankara: Kültür Bakanlığı e-kitap: http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/belge/1-83502/beyani----tezkiretus-suara.html [erişim tarihi: 20.03.2013]

Şemseddîn Sâmî (1314). Kâmûsu’l-A’lâm. İstanbul: Mihrân Matbaası.

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: PROF. DR. MEHMET FATİH KÖKSAL
Yayın Tarihi: 09.09.2013
Güncelleme Tarihi: 30.10.2020

Eserlerinden Örnekler

 GAZEL 

 Göreli hurşîd-i ruhsâruñ senüñ ey meh-likâ

 Gösterür nergis-i mestâneleri ayn-ı vefâ

 Seyr iderken bâg içinde kâmetüñ reftârını

 Gördi ey şeh bende oldı serv-i âzâde saña

 Bülbül-i şûrîdeveş nâlişler eyler murg-ı dil

 Ravza-i kûyuñda gül yüzüñe karşu dil-berâ

 Nice bir cevrüñ çeküp her dem olam gam-gîn ü zâr

 Sen dün ü gün süresin agyâr ile zevk u safâ

 Dün tabîbe derdümi sordum didi ey derdmend

 La’l-i cânân emseminden özge yok saña devâ

 Em buyur cânâ lebüñden çün senüñ bîmâruñam

 Şerbet-i la’lüñ gibi olmaz baña şehd-i şifâ

 Cevrüñ ile bu Nasûhî mübtelâya ölmedin

 Kılmaduñ bir gün vefâ ey pür-belâ vü pür-cefâ

(Köksal, M. Fatih (2012). Edirneli Nazmî Mecma’u’n-Nezâ’ir. http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-292688/h/edirneli-nazmi-mecmaun-nezair.pdf. 213)


İlişkili Maddeler

Sn.Madde AdıD.Tarihi / Ö.TarihiBenzerlikİncele
1SAÎD/SAÎDÎ, Ahmed Saîdî Efendid. ? - ö. 1669-70Doğum YeriGörüntüle
2HÂFIZ, Edirnelid. ? - ö. 1783/1784Doğum YeriGörüntüle
3CEMÂLÎ, Şeyh Seyyid Mehmed Cemâleddin Efendid. ? - ö. 1750-51Doğum YeriGörüntüle
4SAÎD/SAÎDÎ, Ahmed Saîdî Efendid. ? - ö. 1669-70Doğum YılıGörüntüle
5HÂFIZ, Edirnelid. ? - ö. 1783/1784Doğum YılıGörüntüle
6CEMÂLÎ, Şeyh Seyyid Mehmed Cemâleddin Efendid. ? - ö. 1750-51Doğum YılıGörüntüle
7SAÎD/SAÎDÎ, Ahmed Saîdî Efendid. ? - ö. 1669-70Ölüm YılıGörüntüle
8HÂFIZ, Edirnelid. ? - ö. 1783/1784Ölüm YılıGörüntüle
9CEMÂLÎ, Şeyh Seyyid Mehmed Cemâleddin Efendid. ? - ö. 1750-51Ölüm YılıGörüntüle
10SAÎD/SAÎDÎ, Ahmed Saîdî Efendid. ? - ö. 1669-70MeslekGörüntüle
11HÂFIZ, Edirnelid. ? - ö. 1783/1784MeslekGörüntüle
12CEMÂLÎ, Şeyh Seyyid Mehmed Cemâleddin Efendid. ? - ö. 1750-51MeslekGörüntüle
13SAÎD/SAÎDÎ, Ahmed Saîdî Efendid. ? - ö. 1669-70Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
14HÂFIZ, Edirnelid. ? - ö. 1783/1784Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
15CEMÂLÎ, Şeyh Seyyid Mehmed Cemâleddin Efendid. ? - ö. 1750-51Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
16SAÎD/SAÎDÎ, Ahmed Saîdî Efendid. ? - ö. 1669-70Madde AdıGörüntüle
17HÂFIZ, Edirnelid. ? - ö. 1783/1784Madde AdıGörüntüle
18CEMÂLÎ, Şeyh Seyyid Mehmed Cemâleddin Efendid. ? - ö. 1750-51Madde AdıGörüntüle