Madde Detay

Bağdatlıdır. Nazmî-zâde Hüseyin ve Murtaza Efendilerin babasıdır. Şeyhî, Vakâyi’ü’l-fuzalâ’sında mürettep divanı olduğunu söyler. Mecelle’de Nazmî mahlasını kullanan Bağdatlı Seyyid Ali olduğu ve divanı bulunduğundan bahsedilerek ve vefat tarihi olarak “inzivâ-ı nazmî 1066” ibaresi verilmiştir (Sadettin: 424). Ancak bu divana ulaşmak mümkün olmadı (Özcan 1989:707-708). Keşfü’z-zünûn Zeyli’nde de divanı olduğundan bahsedilir (İsmail Paşa: 534). Beliğ, müretteb divanı olduğundan bahisle şiirlerinden örnekler verir (Abdülkadiroğlu 1999: 468).

Abdulkadiroğlu, Abdulkerim (hzl.) (1999). İsmail Belîğ, Nuhbetü’l-âsâr lî-Zeyli Zübdeti’l-eş’âr. Ankara: AKM Yay.

Bağdatlı İsmail Paşa (yty.). Keşfü’z-zünûn Zeyli. İstanbul.

Özcan, Abdülkadir (hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi Vakâyi’u’l-fuzalâ. C. I. İstanbul.

Süleyman Sadettin (yty.). Mecelletü’n-nisâb. Ankara: KTB Yay.

Kasidesinden

Eyledi sahn-ı çemen-zârı zümürrüd taht-gâh

Gâlibâ oldı yine şâhen-şeh-i ezhâr gül

Encüm-âsâ goncelerle gül-sitânı seyr idüp

Haylı revnak virdi gül-zâra süreyyâ-vâr gül

Sensin ol Peygamber-i âhir-zamân kim rūyuñı

Görmege müştâk âlem bülbül-âsâ zâr gül

Ȃrzū-mend-i cemâl-i bâ-kemâlüñ olmasa

Çâk çâk itmezdi ceyb ü dâmenin her bâr gül

 (Abdülkadiroğlu, Abdülkerim (hzl.) (1999). İsmail Belîğ, Nuhbetü’l-âsâr lî-Zeyli Zübdeti’l-eş’âr. Ankara: AKM Yay. 468) 

Gazellerinden:

Tūr her dem şecer-i ışkla ser-sebz olmaz 

Dil-i Mūsâdur olan Tūr-ı tecellâya sezâ

Ȃşıka tahliye-i bâtın-ı dil lâzımdur

Câm leb-rîz ola elbette konulmaz sahbâ

***

 Bir mertebe çekdi ayagın bâde ki çarhuñ

Yokdur gözine çekmege bir hâk-i reh-i mest

Yah-pâre degüldür görinenler leb-i cūda

Kırmış felegüñ şîşesini şahne-i kudret

(Abdülkadiroğlu, Abdülkerim (hzl.) (1999). İsmail Belîğ, Nuhbetü’l-âsâr lî-Zeyli Zübdeti’l-eş’âr. Ankara: AKM Yay. 469.)

***

Uşşâkı nazar-gerde-i çeşm-i siyeh eyle 

Ey âfet-i cânum nigeh eyle nigeh eyle

Ȃheste semâ’ ile çıkup arz-ı cemâl it

Hurşîdi dahı hâk-i reh-i tekye-geh eyle

(Abdülkadiroğlu, Abdülkerim (hzl.) (1999). İsmail Belîğ, Nuhbetü’l-âsâr lî-Zeyli Zübdeti’l-eş’âr. Ankara: AKM Yay. 470.)