Madde Detay

Ahmet Özer, 1938’de Yusufeli’nin Esenkaya (Zor) köyünde doğmuştur (Aytekin 1997: 3). Özerî mahlasını kullanan âşık, ilkokula devam ederken Kur'an okumayı öğrenmiştir. (Karadeniz 2002: 424). 1944’te köyünde başladığı ilkokulu bitirmiştir (Aytekin 1997: 3). Âşıklık geleneğinin yaygın olduğu Esenyaka köyünün son kuşak şairlerindendir (Özder 1987: 430). Özerî, askerden döndükten sonra yazdığı şiirlerinin basılması için verdiği matbaadan bir daha geri alamamıştır. Yaşamı küçük yaşlardan itibaren gurbette geçen Özerî, 1973’te Almanya'ya gitmiş ve üç yıl kaldıktan sonra geri dönmüştür. 1981’de Libya’ya işçi olarak çalışmak için gitmiş, orada da iki yıl kalıp geri dönmüştür (Karadeniz 2002: 424). Kendi deyişiyle çocukluğu sefalet içinde geçen Özerî, 13 Eylül 2011 tarihinde vefat etmiştir (Aytekin 1997: 3).

Âşıklık geleneğinin yaygın olduğu bir çevrede, Huzûrî, Zuhûrî, Fahrî ve İzhârî gibi birçok âşık çıkaran köyde yetişmiştir. Özerî, on üç yaşlarındayken Âşık Huzûrî’nin şiirleri ve tavrından çok şey öğrenmiş (Karadeniz 2002: 424), on dokuz yaşlarındayken kendi deyişlerini söylemeye başlamıştır (Özder 1987: 430). Gezip gördüğü ve ilginç bulduğu her konuyu yalın bir dille işleyen Âşık Özerî, başta sevgi ve toplumsal taşlamalar ön planda olmak üzere, halk şiirinin birçok türünde örnekler vermiştir.

Yaşamında Efkârî, İzhârî, Pervânî gibi birçok âşıkla tanışıp dostluk kurmuş; bazılarıyla da karşılaşmalar yapmıştır. Özerî, Âşık Huzûrî’den simgeleşen geleneğin son önemli temsilcilerinden biridir (Karadeniz 2002: 424).