PESENDÎ

(d. ?/? - ö. ?/?)
divan şairi
(Divan/Yazılı Edebiyat / 17. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

Pesendî’nin hayatı hakkında tezkirelerde ve biyografik kaynaklarda herhangi bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi’nde T 5480’de kayıtlı olan ve bazı şairler hakkında verilen bilgilerden hareketle 1619 yılında tertip edildiği anlaşılan bir musammat mecmuasında şaire ait bir tahmis yer almaktadır. Bu mecmuanın tertip edildiği tarih göz önünde bulundurulduğunda Pesendî’nin de bu mecmuanın tertip edildiği tarihte hayatta olduğu veya bu tarihten önce yaşadığı kabul edilebilir.

Kaynakça

Mecmû’a-i Eş’âr. İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi. T 5480, vr. 194 a-b.

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: Arş. Gör. Zahide Efe
Yayın Tarihi: 25.11.2020
Güncelleme Tarihi: 26.11.2020

Eserlerinden Örnekler

Tahmîs-i Pesendî Gazel-i Behiştî

I

Dilâ erbâb-ı ‘işretden ne Cemşîd ü ne Cem kaldı  

Yanında her birinüñ anca kim sürdügi dem kaldı

Yoluñda çün baña hem-râh olur derd ü elem kaldı

Ya sabr u yâ sefer diyü ne Rûm u ne ‘Acem kaldı

Tolandum rub’-ı meskûnı hemân mülk-i ‘adem kaldı

II

Dilâ bîmâr-ı ‘ışka çâre-sâz olmazsa ger cânân

‘İlâcın bulmaz anuñ gelse yüz biñ hâzık-ı Lokmân

Ser-â-pâ dehri geşt itdüm ben ammâ olmadı imkân

Cihân şerbetlerinden bulmaga dil derdine dermân 

Tabîbüm tecrübe kılmadugum bir kâse semm kaldı 

III

Cüdâdur baht-ı dil çün kevkeb-i burc-ı su‘ûdumdan 

Ruhânî câme geydürsem yiridür çarha dûdumdan

Şehâ tek intikâm almaga dünyâda hasûdumdan

Yoluñda varumı harc itdüm esbâb-ı vücûdumdan

Göze tokunmaga kâbil temâşâ eyle nem kaldı

IV

Nigârâ kâmet-i nahl-i dil-ârâña olup mâ’il

Neşât u ‘ıyş u nûşı itdüm ân nâlişe tebdîl

Mey-i vasluñ ümîdiyle reh-i ‘ışkuñda el-hâsıl

Yıkıldı dil yitürdi cân özin ‘akl oldı lâ-ya‘kıl

Ayag üzre şeb-i hicrüñde şem’-i bezm-i gam kaldı

V

Devât-ı çeşm-i pür-hûnumdan ‘arz-ı hâl için hâlâ

Pesendî ser-güzeştüm kasdum idi kim idem ifşâ

Nigârın vâkıf-ı esrâr ider şâyed diyü mahzâ

Behiştî nâme yazmaga müsâ‘id olmadı ammâ

Agızdan söyledüm yüzi karasıyla kalem kaldı

(Mecmû’a-i Eş’âr. İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi. T 5480, vr. 194a-b)