Madde Detay

Re’yî, herhangi bir tahsil görmemiş, ümmî bir şairdir. Latîfî’ye göre heceyi ebcede kadar, bir başka görüşe göre ise tebbete kadar okumuştur. Fazilet ve kemalden yoksundur. Tutarsız davranışlar sergileyen yarı deli birisidir. Buna rağmen Latîfî, Re’yî’nin Allah vergisi bir yeteneğe sahip olduğunu düşünür, şiirlerini beğenir ve ondan övgüyle bahseder. Re’yî’nin yazdığı şiirleri alimlerden ve mollardan bile sadır olmayacak yetkinlikte görür. Hasan Çelebi, Latîfî’nin Re’yî hakkındaki övgülerini abartalı bulur. Şairin, halk içerisinde şöhret sahibi olmadığını söyler.

Re’yî’nin divanı bulunmamaktadır, eldeki şiirler âşıkâne tarzdadır.

Canım, Rıdvan (hzl.) (2000). Latîfî, Tezkiretü’ş-Şu’arâ ve Tabsıratü’n-Nuzemâ. Ankara: AKM Yay.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatcı (hzl.) (2001): Mehmet Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî, Divân Şâirlerinin Muhtasar Biyografileri: Ankara: Bizim Büro Yay.

Kutluk, İbrahim (hzl.) (1989). Kınalı-zade Hasan Çelebi, Tezkiretü’ş-Şu’arâ. Ankara: TTK Yay.

Şemseddin Sâmi (1311). Kâmûsu’l-A’lâm. C. III. İstanbul: Mihran Matbaası.

Bî-vefâ dilberlere iylükle kimse yaramaz

Eyü sandıkça gözine görinürsin yaramaz

Her zaman mühmil u nâ-pâke olur hemdem ü yâr

Pâk-bâz olan ile bir iki adım varamaz

Yüz bekidüp bekidenler yarar imiş bulara

Neylesün 'âşık olan isteyüben yalvaramaz

'Âşık-ı çâk çâk olandur bularuñ zevkin iden

'Âşık-ı sâdık olup sek sek olan el kıramaz

Pâk-bâz olmag ile varmadı Re'yî başa iş

‘Aşk-ı pâk nazar bunlara zîrâ yaramaz

(Canım, Rıdvan (hzl.) (2000). Latîfî, Tezkiretü’ş-Şu’arâ ve Tabsıratü’n-Nuzemâ. Ankara: AKM Yay. 270.)