Madde Detay

Tebriz'de doğdu. Asıl adı Hüseyin Sabûr Efendi'dir. Şiirlerinde Sabûr ve Sabûrî mahlaslarını kullandı. Bir müddet memleketinde ilim tahsil ettikten sonra İran'da bazı bölgeleri dolaşmış ve bilahare İstanbul'a gelmiştir. Hüsn-i hat ve özellikle talik hattında mahareti olduğu için muhtelif kitaplar ve divanlar istinsah ederek vaktini geçirmiş ve maişetini bu yolla temin etmiştir. 1269/1852 yılında İstanbul'da vefat etmiş ve burada defnedilmiştir.

Fatîn'e göre bir Dîvân dolduracak kadar çok sayıda şiiri vardır (1271: 237). Sicill-i Osmânî'ye göre ise Dîvân'ı vardır (Mehmed Süreyyâ 1311: 222). Şiirine bir örnek Fatîn Tezkiresi'ndedir.

Fatîn Dâvud (1271). Hâtimetü'l‑Eş‘âr. İstanbul.

Mehmed Süreyya (1311). Sicill-i Osmânî. C. III. İstanbul.

Şemseddîn Sâmî (1311). Kâmûsü'l‑A‘lâm. C. IV. İstanbul.

Gazel

Al şâne destine sanemâ tara tellerin

Gönlüm gibi dağıt yine ruhsâra tellerin

Tutmuş günün tabağını zülfün kenâra çek

İtmiş aceb kara günümi kara tellerin

Bîmâr-ı aşk u haste vü rencûram ey tabîb

Kılmaz neden bu derdime bir çâre tellerin

Bülbül gibi nevâya gelüp eylerim hurûş

İtmiş esîr her güli bir hâra tellerin

Bildim yovancı eyleyecek âhir ey sanem

San'ân gibi Sabûr'ı da zünnâra tellerin

Fatîn Dâvud (1271). Hâtimetü'l‑Eş‘âr. İstanbul. 237.