ŞEHVÂRÎ, Ahmed Şükrü

(d. 1278/1862/1863 - ö. 1330/1914-1915)
âşık
(Âşık / 19. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

Asıl adı Ahmed Şükrü olan âşık, 1278 [1862-1863] yılında Erzurum’da doğdu. “Şehvârî” mahlası kendisi gibi âşık olan babası Erbabî tarafından verildi. Ayrıca Şehvârî, şair Erbabî’nin hayatta kalan tek oğludur. Düzenli bir öğrenim hayatı olmadı. Babasının şahsi çabalarıyla eğitim aldı. Şehvârî’nin oğlu Hamdi, Birinci Dünya Savaşı’nın başladığı günlerde İstanbul’a gider ve orada hastalanır. Şehvârî de oğlunu ziyaret maksadıyla İstanbul’a gider. Baba ve oğul kısa aralıklarla orada vefat ederler. Şehvârî'nin vefat tarihi 1330 [1914-1915]’dur. Kabri Edirnekapı’da şair Bakî’nin mezarının yakınındadır.

Ziyaeddin Fahri, şairin yazma bir divanının, Halis Efendi adlı bir kişide bulunduğunu öğrenmesine rağmen divanı göremediğini belirtir. Şehvârî’nin şiirlerine çeşitli mecmua ve cönklerde rastlamak mümkündür. 

Şiirlerinde hem aruzu hem heceyi kullanan Şehvârî, döneminde yaşadığı şehrin önde gelen şahsiyetleri arasında yer almış ve babasının bıraktığı boşluğu doldurmaya çalışmıştır. Elimizde yeterince şiiri bulunmadığı için edebî kişiliği ve eserleri üzerinde kapsamlı bir değerlendirme imkânı bulunmamaktadır. Ziyaeddin Fahri Fındıkoğlu'nun konuyla ilgili şöyle bir yorumu vardır: “Babasından öğrendiği musikiye karşı pek ziyade muhabbeti vardı. Şi’rî kabiliyetinin fevkalade olduğu, bulunduğu meclislerde irticalen şiir söylediği halk arasında rivayet olunmaktadır.” (Ziyaeddin Fahri 1927: 112).

Kaynakça

Kasır, Hasan Ali (1999). Erzurum Şairleri. İstanbul: Erzurum Kitaplığı Yay.

Özarslan, Metin (2001). Erzurum Aşıklık Geleneği. Ankara: Akçağ Yay.

Ziyaeddin Fahri (1927). Erzurum Şairleri. İstanbul: yyy.

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: PROF. DR. DİLAVER DÜZGÜN
Yayın Tarihi: 18.03.2014
Güncelleme Tarihi: 11.12.2020

Eserlerinden Örnekler

Gazel

Aşk ile sahn-ı hünerde nam u şanım söylenir

İştiyak-ı yâr ile ah u figanım söylenir

Meclis-i irfana ra’nalar da bahş eder

Dersin almıştır ezel tuti-zebanım söylenir

Bezm-i gülşen şem’ile aşık-ı sazendeler

Nağme-i ahengi tuttukça kemanım söylenir

Dersimi aldım ezel Erbabi’den meşk eyleyüb

Saye-i aşka ecr-i Şehvari divanım söylenir


 Ziyaeddin Fahri (1927). Erzurum Şairleri. İstanbul: yyy. 113.


İlişkili Maddeler

Sn.Madde AdıD.Tarihi / Ö.TarihiBenzerlikİncele
1CEYLAN, Muhlis Ceyland. 21.04.1959 - ö. ?Doğum YeriGörüntüle
2ARDOSLU UMMANÎ, İbrahim Sarıkayad. 1911 - ö. 1979Doğum YeriGörüntüle
3NUSRET TORUNÎ, Nusret Yazıcıd. 05.01.1945 - ö. 23.01.2003Doğum YeriGörüntüle
4CEYLAN, Muhlis Ceyland. 21.04.1959 - ö. ?Doğum YılıGörüntüle
5ARDOSLU UMMANÎ, İbrahim Sarıkayad. 1911 - ö. 1979Doğum YılıGörüntüle
6NUSRET TORUNÎ, Nusret Yazıcıd. 05.01.1945 - ö. 23.01.2003Doğum YılıGörüntüle
7CEYLAN, Muhlis Ceyland. 21.04.1959 - ö. ?Ölüm YılıGörüntüle
8ARDOSLU UMMANÎ, İbrahim Sarıkayad. 1911 - ö. 1979Ölüm YılıGörüntüle
9NUSRET TORUNÎ, Nusret Yazıcıd. 05.01.1945 - ö. 23.01.2003Ölüm YılıGörüntüle
10CEYLAN, Muhlis Ceyland. 21.04.1959 - ö. ?MeslekGörüntüle
11ARDOSLU UMMANÎ, İbrahim Sarıkayad. 1911 - ö. 1979MeslekGörüntüle
12NUSRET TORUNÎ, Nusret Yazıcıd. 05.01.1945 - ö. 23.01.2003MeslekGörüntüle
13CEYLAN, Muhlis Ceyland. 21.04.1959 - ö. ?Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
14ARDOSLU UMMANÎ, İbrahim Sarıkayad. 1911 - ö. 1979Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
15NUSRET TORUNÎ, Nusret Yazıcıd. 05.01.1945 - ö. 23.01.2003Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
16CEYLAN, Muhlis Ceyland. 21.04.1959 - ö. ?Madde AdıGörüntüle
17ARDOSLU UMMANÎ, İbrahim Sarıkayad. 1911 - ö. 1979Madde AdıGörüntüle
18NUSRET TORUNÎ, Nusret Yazıcıd. 05.01.1945 - ö. 23.01.2003Madde AdıGörüntüle