ŞİKÂRÎ, Şikârî Çelebi

(d. ?/? - ö. ?/?)
divan şairi
(Divan/Yazılı Edebiyat / 16. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

İpsalalıdır. Güzel huylu, şaraba düşkün, rind meşreb kimseydi. Rumeli kazaskeri Abdurrahman Çelebi’den mülâzım olduktan sonra günden güne görevinde yükseldi ve Ferecik kadısı oldu. Âşık Çelebi’ye göre kadılık görevini layıkıyla yerine getirmiştir.

Kaynakça

Akbayar, Nuri (hzl.) (1996). Mehmed Süreyyâ, Sicill-i Osmanî. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.

İpekten Haluk vd. (1988). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KB Yay.

Kılıç Filiz (hzl.) (2010). Aşık Çelebi, Meşâirü'ş-Şuarâ. İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yay.

Kurnaz Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Nail Tuman, Tuhfe-i Nâilî. Ankara: Bizim Büro Yay.

Tatçı, Mustafa (hzl.) (2003). Bursalı Mehmed Tahir, Osmanlı Müellifleri I-II-III. Ankara: Bizim Büro Yay. 

 

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: ARAŞ. GÖR. KADRİ HÜSNÜ YILMAZ
Yayın Tarihi: 20.09.2013
Güncelleme Tarihi: 28.10.2020

Eserlerinden Örnekler

Matla:

Sen şâh-ı ‘ışkun itdüm sînem şikârgâhı

Gelsün şikârgâha itsün şikâr gâhî

 

Kılıç Filiz (hzl.) (2010). Aşık Çelebi, Meşâirü'ş-Şuarâ. İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yay. 1427.