ALİ

(d. ?/? - ö. ?/?)
Âşık
(Âşık / 17. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

 

Hayatı hakkında ayrıntılı ve kesin bilgi bulunmamaktadır. Sadettin Nüzhet Ergun, Millet Kütüphanesinde bulunan 17. asra ait iki şiir mecmuasında yer alan Ali mahlaslı, hece ve aruzla yazılmış şiirlere dayanarak 17. asırda böyle bir şairin yaşadığını tahmin etmiştir. Cahit Öztelli de Bursa'da bulduğu bir mecmuadaki şiirlere dayanarak Ali'nin 17. asrın başlarında doğup yeniçeri olarak IV. Murad'ın Bağdat seferine katıldığını ve asrın ikinci yarısında öldüğünü ileri sürmüştür. (Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi 1986: 108). Sadettin Nüzhet Ergun'un özel kütüphanesinde bulunan bir mecmuada ve Millet K. AEME No. 699 ve 757'de kayıtlı mecmualarda bir türküsü ve ısfahan makamında bir şarkısı mevcuttur. Heceyle yazılmış manzumelerinin yanı sıra aruzla yazılmış manzumeleri de bulunmaktadır (Ergun yty: 403; Turan 2002: 320). 

Kaynakça

Ergun, Sadettin Nüzhet (yty). Türk Şairleri.  C. 1. yyy. 

Turan, Fatma Ahsen. (2002). "Ali", Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi. C. 1. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yay. 320. 

"Ali" (1986). Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi. C. 1. İstanbul: Dergâh Yay. 108.


Madde Yazım Bilgileri

Yazar: DR. SELCAN GÜRÇAYIR TEKE
Yayın Tarihi: 23.01.2015
Güncelleme Tarihi: 05.12.2020

Eserlerinden Örnekler

Türkü

Kara gözlü yardan murat alınmaz
Cana cevri çoktur tarif olunmaz

İçsem elinden
Emsem lebinden
Koçsam belinden
Yâr gül yüzlüdür

İştiyakı sineciğim yakıyor
Âhü figanım göklere çıkıyor

İki elimde taş
Sinemde ataş
Didelerim yaş
Pınarım gözlüdür

Zârım, işiden der ki yazıktır
Gariplik çekmişim bağrım eziktir

Havadan inmez
Koluma konmaz
Halimden bilmez
Acı sözlüdür

Der ki Ali kimse bilmez halimden
Kime dâdeyin kanlı zalimden

Geceler ayaz
Giydiği beyaz
Dudaklar kiraz
Âhu gözlüdür

Ergun, Sadettin Nüzhet (yty). Türk Şairleri C. 1. yyy. 403-404.

Divan

Tek dururken bir saçı Leylâya düştü gönlümüz
Sanma kim Mecnûn olup sahrâya düşdü gönlümüz
İftihârım ol melek sîmâya düştü gönlümüz
Ömrü çok olsun efendimde hakîkat var imiş 

Bir hayal eyle o şâh-ı mülk-i istiğnâyı sen
Kullarından niçe bin uşşâk-ı zârı var iken
Kâmyâb oldum zamân-ı devlet-i hüsnünde ben 
Ömrü çok olsun efendimde hakîkat var imiş 

Şehr-i İstanbul içinde gerçi çoktur mâhrû
Hep görenler sevdiğim hakkında derler yâr-ı hû
Daima vird-i zebânımdır Ali dünyada bu
Ömrü çok olsun efendimde hakîkat var imiş 

Ergun, Sadettin Nüzhet (yty). Türk Şairleri C. 1. yyy. 404.