ATÛFÎ, Mehmed Atûfî Efendi

(d. ?/? - ö. 1016/1607)
divan şairi, müderris, kadı
(Divan/Yazılı Edebiyat / 16. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

Ağraslıdır. Asıl adı Mehmed olan şair, Atûfi mahlasını kullandı. Öğrenim görüp Ayasofya müderrisi Seyfullah Efendi’den mülazım oldu. Müderrislik yaptı. Daha sonra Konya, Diyarbakır, Gelibolu mollası oldu. Afyon ve tütün bağımlılığı nedeniyle 1014 yılında şuuru bozulunca dâr-ı şifâya konuldu. Atûfî, 1016/ 1607 tarihinde yakalandığı veba hastalığından vefat etti (Akbayar 1996: 340).

Hoş sohbet bir şair olan Atûfî, şiirdeki yeteneğinin yanı sıra kimya ilmine de meraklıydı. Ayrıca şairin Dürer ü Gürer konusunda da açıklamaları vardır (Akbayar 1996: 340). 

Kaynakça

Akbayar, Nuri (hzl.) (1996). Mehmed Süreyyâ, Sicill-i Osmanî. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.

İpekten, Haluk vd. (1988). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KB Yay.

Kayabaşı, Bekir (1997). Kaf-zâde Fâ’izî’nin Zübdetü’l Eşâr’ı. Doktora Tezi. Malatya: İnönü Üniversitesi.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Mehmet Nail Tuman, Tuhfe-i Nâilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay.

Özcan, Abdülkadir (hzl.)(1989). Nev’ îzâde Atâî, Hadâiku’l-Hakaik fî Tekmileti’ş-Şakaik. İstanbul: Çağrı Yay.

Riyâzî. Riyazu'ş-şuarâ. Millet Ktp. AE Nr.  1346. vr. 96b.

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: ARAŞ. GÖR. ŞERİFE ÖRDEK
Yayın Tarihi: 03.04.2014
Güncelleme Tarihi: 05.12.2020

Eserlerinden Örnekler

Başka bir gûne cefâ eyler ise her mûyı

Geçemem çenber-i gîsû-yı mutarrâsından

Gâh zencîr-i belâ geh gam-ı mansıb çekerüz

Geçmege çâre mi var silsile sevdâsından

(Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Mehmet Nail Tuman, Tuhfe-i Nâilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay. 689)

***

Meclisde bahs idince sürâhî-i şarâbdan

Hoş geldi bana sâkî-i bezmün idâresi

(Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001).Mehmet Nail Tuman, Tuhfe-i Nâilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay. 689.)