Madde Detay

Cihâdî mahlaslı şairin eldeki tek şiiri iki kaynakta geçer. Bunlardan ilki, Tayyâr-zâde Atâ'nın Osmanlı Saray Tarihi, Târîh-i Enderûn'dur. İkinci kaynak Mehmed Nail Tuman'ın Tuhfe-i Nâilî adlı eseridir. Her iki kaynak da Sultan IV. Murad'ın lugazı ile Cihâdî'nin ona naziresine yer verir. Şiirden, Cihâdî'nin IV. Murad devri şairlerinden olduğu anlaşılmaktadır. Şairin "Enderun mensubu" ve "hazineli" olduğu bilgisi de Sultan Murad'ın lugazına nazire yazdığı lugazının başlığında geçmektedir. Şairin doğum ve ölüm yılı kesin olarak belli olmadığı gibi, eğitimi ve görevleri hakkında da bilgimiz yoktur. Ancak tek şiiri olan lugazınının son mısraında padişaha hitap ederek

"Çavuşluk u ze‘âmet ister Cihâdî şâhâ"

demesinden "çavuşluk" ve "ze‘âmet"beklentisi içinde olduğu görülmektedir. (Kurnaz-Tatçı 2001:681/169, Arslan 2010: 119-120)

Arslan, Mehmet (2010). Tayyâr-zâde Atâ, Osmanlı Saray Tarihi, Târîh-i Enderûn. C. IV. İstanbul: Kitabevi Yay.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatcı (hzl.). (2001). Mehmet Nail Tuman, Tuhfe-i Nâilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay.

Cevâb-ı Enderûnî Hazîneli Cihâdî Begefendi

 Kandîl-i kal‘a şâhum revgan içinde deryâ

Balık fetîl olupdur içinde eylemiş câ

Oldı alev agızda bir gevher-i yegâne

Turup yanınca her şeb balıgı eyler ifnâ

Va‘d eylemişsek ey şâh kâşiflere inâyet

Çavuşluk u ze‘âmet ister Cihâdî şâhâ

(Arslan, Mehmet (2010). Tayyâr-zâde Atâ, Osmanlı Saray Tarihi, Târîh-i Enderûn. C. IV. İstanbul: Kitabevi Yay. 119-120.)