Madde Detay

Hayatı hakkında bilinenler Tayyârzâde Atâ (Arslan 2010: 423)’nın anlattıklarından ibarettir. Buna göre adı Ahmed Fâiz idi. Sarayda sır kâtipliği yaptığından Sır Kâtibi Ahmed Fâiz Efendi olarak tanındı. Tuhfe-i Nâilî (Kurnaz ve Tatçı 2001: 33, 738)'de sır kâtibi serkâtip olarak geçmektedir. Enderun’da yetişti. Şehit olduğu yazılı olsa da vefat tarihi bilinmemektedir. Sultan III. Selim devri (1789-1807) şairlerindendir.

Eserlerine dair bir bilgi bulunmamaktadır. Tayyârzâde (Arslan 2010: 423)’de iki beyti yer almaktadır. Fakat bu beyitlerden birisi Nâbî (Bilkan 1997: 696)’nin “Bâg-ı dehrün hem hazânın hem bahârın görmişüz / Biz neşâtun da gamun da rûzgârun görmişüz” matlalı meşhur gazelinin beşinci beytiyle aynıdır.

Arslan, Mehmet (hzl.) (2010). Tayyâr-zâde Atâ Osmanlı Tarihi, Târîh-i Enderûn. C. 4. İstanbul: Kitabevi Yay. 423.

Bilkan, Ali Fuat (hzl.) (1997). Nâbî Dîvânı II. İstanbul: MEB Yay. 696.

Cunbur, Müjgân (2004). “Fâ’iz”. Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi. C. 4. Ankara: AKM Yay. 13. 

Kurnaz, Cemâl ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Mehmed Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. C. I-II. Ankara: Bizim Büro Yay. 738.

Bir hadeng-i cân-güdâz-ı âhdır sermâyesi

Biz bu meydânın nice çâbük-süvârın görmüşüz

Velehû

Rûzgârun pâk-dâmenler çeker serpindisin

Kande bir âlûde-dâmen var ise serper geçer

(Arslan, Mehmet (hzl.) (2010). Tayyâr-zâde Atâ Osmanlı Tarihi, Târîh-i Enderûn. C. 4. İstanbul: Kitabevi Yay. 423.)