Madde Detay

Feyzî mahlasını kullanan şairin kaynaklarda hakkında bilgi bulunmamaktadır. 898/1493 tarihinde yazdığı Kût-ı Rûhî adlı mevlidi eldedir. Eseri, Sultan II. Bâyezîd’e (salt. 1481-1512) sunmuştur. Eserde Hakk’ın feyziyle yaratıldığım için adımı Feyzî koydum diyerek bu mahlasını neden aldığını açıklar (Atik ve Doğan Averbek 2021: 28). Feyzî’nin eserde kullandığı dil ve üsluptan yola çıkarak iyi bir tahsil aldığı, tasavvufi yönünün baskın olduğu söylenebilir. Eserin Arapça, Farsça birçok alıntının yanı sıra Eski Anadolu Türkçesi özelliklerini de barındırması müellifin merkezden uzakta yetiştiğini ve dilini kısmen koruduğunu akla getirir. (Atik ve Doğan Averbek 2021: 37).

Bu eserin yanı sıra, Eğridirli Hâcı Kemâl (ö. 920/1514-15’ten sonra) tarafından tertip edilen Câmi’ü’n-Nezâ’ir adlı nazire mecmuasında bulunan Feyzî mahlaslı şaire ait üç gazelin, dil ve üslup özellikleri dikkate alındığında Kût-ı Rûhî müellifi Feyzî’ye ait olmaları kuvvetle muhtemeldir (Atik ve Doğan Averbek 2021: 29-31). 

Atik, Arzu ve Güler Doğan Averbek (2021). Ruhların Gıdası: 15. Asır Şairi Feyzî’nin Kût-ı Rûhî İsimli Mevlidi. İstanbul: Ötüken Neşriyat.

Matla’-ı Sehun

Gel iy gûyende-i ışk it ser-âgâz

Düze âhengüne dil bülbüli sâz

Nihân olmadın âbâd it gülistân

Ki ol bozılmaya bozılsa bostân

Cihân gülzârınun biş gün zamânı

Budur ol gülsitân-ı câvidânî

Saçılsa hâl-i maʿnî söz yüzine

Hayâl-engîz olur ârif gözine

Söz ehlinün sözidür armagânı

Avârif cavkınun sözdür nişânı

Bu söz hod vasfı ol şâh-ı cihânun

Şefî’idür o peydânun nihânun

Kim iderse bu söze ihtirâmı

Tuta Firdevs içinde ol makâmı

Sezâ-vâr olasın huld u likâya

Salâvât olsa virdün Mustafâya (Atik ve Doğan Averbek 2021: 148).