Madde Detay

18. yüzyıl şairlerinden olan Sâlih Feyzî’nin doğum tarihi ve eğitimi konusunda günümüze ulaşan herhangi bir bilgi bulunmamaktadır. Van’da dünyaya gelmiştir. Sanatkâr bir aileden gelen Feyzî’nin kardeşleri arasında İran Sefaretnâmesi’yle meşhur olmuş, III. Ahmed döneminin tarih düşürmede başarılı şairlerinden olan Dürrî-i Yekçeşm (Ürkündağ 2006; Bağrıaçık 2001) ve İdris-i Bitlisî’nin Heşt Bihişt tercümesiyle tanınan Sa‘dî (Ürkündağ 2006:37,38) bulunmaktadır. Şeyhî Mehmed’in İstanbul’a geldiğini bildirdiği şairin (Özcan 1989: 471), Sâlim Tezkiresi'nde müderrislik (İnce 2005: 574), Vekâyiü’l-Fudalâ’da kâtiplik yaptığı kayıtlıdır (Özcan 1989:471). Ölüm tarihi 1127/1715'tir (Kemikli 2004: 65). Feyzî Efendi’nin sanatı hakkındaki tek değerlendirme Sâlim Tezkiresi'nde yer almaktadır. Sâlim, şairin Türkçe ve Farsça şiir söylemede başarılı olduğunu “Türkî ve Fârisî eş‘âra pür-iktidâr idi.” cümlesiyle belirtmektedir (İnce 2005: 574). Kaynaklarda şairin eseri veya eserleri hakkında herhangi bir kayıt yoktur.

Abdulkadiroğlu, Abdülkerim (hzl.) (1999). İsmail Belîğ Nuhbetü’l-Âsâr Li-Zeyli Zübdeti’l-Eş‘âr. Ankara: AKM Yay.

Bağrıaçık, Ziya (2001). “Dürri’nin Tarih Manzumelerinde Lale devri”.Türklük Bilimi Araştırmaları (X): 333-347.

Erdem, Sadık (1996). “Dürrî-i Yek-çeşm ve Gazelleri”. Türk Dünyası Araştırmaları (103): 165-203.

İnce, Adnan (hzl.) (2005). Tezkiretü’ş-şu‘arâ Sâlim Efendi. Ankara: AKM Yay.

İpekten, Halûk, M. İsen, R. Toparlı, N. Okçu, T. Karabey (1988). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KBT Yay.

Kemikli, B. (2004). “Feyzî”. Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi. C. IV. Ankara: AKM Yay. 65.

Keskin, Mustafa, A. Öztürk, H. Savaş, H. Kurt (hzl.) (1996). Mehmed Süreyyâ Sicill-i Osmanî Yahud Tezkire-i Meşâhir-i Osmâniyye. C. IV/I. İstanbul: Sebil Yay.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Mehmet Nail Tuman, Tuhfe-i Nâilî-Divân Şâirlerinin Muhtasar Biyografileri. C. 2. Ankara: Bizim Büro Yay.

Özcan, Abdülkadir (hzl.) (1989). Şakaik-ı Nu‘maniye ve Zeyilleri Vekayiü’l-Fudalâ II-III Şeyhi Mehmed Efendi. İstanbul: Çağrı Yay.

Talay, Aydın (1994). “Dürrî Ahmed Efendi”. İslam Ansiklopedisi. C.10. İstanbul: TDV Yay. 34, 35.

Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi (1979). “Feyzî”.C.3. İstanbul: Dergah Yay. 217.

Ürkündağ, Ayhan (2006). Ahmed Dürri Efendi’nin İran Sefaretnamesi. Yüksek Lisans Tezi. Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi.

Ol serv-i kad ki sahn-ı çemenden gelür geçer

Âhû gibi fezâ-yıHuten’dengelür geçer

Bu âh-ı serd bizi i‘tibârdan düşürür

Niyâz-nâmemüzi dest-i yârdan düşürür

(Abdulkadiroğlu, Abdülkerim (hzl.) (1999). İsmail Belîğ Nuhbetü’l-ÂsârLi Zeyli Zübdeti’l-Eş‘âr. Ankara: AKM Yay. 336.)