Madde Detay

Hakkında tezkirelerde ve diğer biyografik kaynaklarda bilgi bulunmayan Suhrânî’ye yer verdiği tespit edilebilen kaynak Bahru’l-Ma’ârif (Kâsımî Mecmû’ası)’dır. Buradaki bir gazelin başında geçen “Monlâ-zâde Suhrânî” ibaresi de ona dair günümüze ulaşan tek bilgidir. Mahlas beyti bulunmayan bu şiir ya eksiktir ya da Suhrânî, mahlas kullanmadan yazan şairlerdendir. Manzumenin bulunduğu Kâsımî Mecmû’ası, 1034/1625 yılında yazıldığına göre Suhrânî’nin, 16. yüzyılda veya 17. yüzyılın ilk yarısında yaşadığını söylemek mümkündür. 

Kâsımî. Bahru’l-Ma’ârif. Atatürk Üniversitesi Kütüphanesi Seyfettin Özege Yazma Eser Koleksiyonu. ASL Mec 625.​

Gazel

Dil ki âşüfte yatur zencîr-i zülf-i yârda

Murga benzer kim girift olmış dehân-ı mârda

Ol ki cân-perverdemi Îsâya virmiş gizlemiş

Şerbet-i Yuhyi’l-izâm ol la’l-i şekker-bârda

Bâğ-ı hüsn içre nihâl-i serv-kâmet çok velî

Bî-nihâyet âlî-şânlık var kad-i dil-dârda

Tûtî gibi hayretüm artar zebânum lâl olur

Sûretüm gördükçe ol âyîne-i ruhsârda

Bezm-i agyâr içre gördüm yâri dün giymiş yeşil

Nitekim bir gonce-i ra’nâ miyân-ı hârda

Kâsımî. Bahru’l-Ma’ârif. Atatürk Üniversitesi Kütüphanesi Seyfettin Özege Yazma Eser Koleksiyonu. ASL Mec 625. ​103b.