Madde Detay

Şuara tezkirelerinde yer bulamayan şairlerdendir. Kanberoğlu’nun varlığından nazire mecmualarında geçen gazelleri sayesinde haberdar olunmaktadır. Biri Ömer bin Mezîd’in Mecmûʽatü’n-Nezâ’ir’inde (Canpolat 1995: 86), diğeri ise Eğirdirli Hacı Kemâl’in Câmiʽu’n-Nezâ’ir’inde (Ertek Morkoç 2003: 442-443) olmak üzere iki gazeline rastlamak mümkündür. Mecmûʽatü’n-Nezâ’ir’de bulunan gazeline Nesîmî (ö. 1404-1405?) tarafından nazire yazıldığına göre Kanberoğlu’nun 14. yüzyıl şairi olma ihtimali yüksektir.

Kanberoğlu’nun Câmiʽu’n-Nezâ’ir’de geçen gazelinden “Kanberoğlan” mahlasını da kullandığı anlaşılmaktadır. Şeyhoğlu, Yahyâoğlu gibi “oğlu” sözcüğünü içeren bir mahlas kullanması onun ilk dönem şairlerinden olduğunun göstergesidir. Mahlasından hareketle babasının adının “Kanber” olduğu tahmin edilebilir. Şairin Mecmûʽatü’n-Nezâ’ir’de bulunan zemin şiirine Nesîmî’nin yanı sıra Behrâmoğlu ve Ömer bin Mezîd de nazire yazmıştır. Kanberoğlu’nun gazellerinde Farsça tamlamalara fazla yer vermediği ve yalın bir dil kullandığı görülmektedir.

Canpolat, Mustafa (1995). Mecmû’atü’n-Nezâ’ir Metin-Dizin-Tıpkıbasım. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.

Ertek Morkoç, Yasemin (2003). Eğridirli Hacı Kemal’in Câmiü’n-Nezâir’i (Metin ve Mecmua Geleneği Üzerine Bir İnceleme). Doktora Tezi. İzmir: Ege Üniversitesi.

Kanberoglı-râst

Egildi kargınuñ talı anuñ kaddi çınârından

Diler bîmârına şerbet lebinüñ laʽli yarından

Gözi câdûları efsûn okıyup bini mest itdi

Girü huşyâr ider sunar dile laʽli ʽukârından

Çemende bülbüli gördüm dili agzında lâl olmış

Meger kim ayru düşmişdür güler gül yüzlü yârından

Benüm göñlüm alan yârı kamudan ihtiyâr itdüm

Belî hîç ihtiyârum yok bu dünyî iʽtibârından

Çü ʽışkuñ dâmına düşdüm dahı pervâz urı bilmez

Gügercin nite kurtulsun bu şeh-bâzuñ şikârından

Şikeste Kanberoglına buyursalar ki tecrîd ol

Girem meydâna merdâne etek silkem ne varından

(Canpolat, Mustafa (1995). Mecmû’atü’n-Nezâ’ir Metin-Dizin-Tıpkıbasım. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. 86.)