Madde Detay

Şuara tezkirelerinde yer almayan bir şairdir. Ömer bin Mezîd’in Mecmûʽatü’n-Nezâ’ir’inde Sayrafî’nin Ahmedî’ye nazire olarak yazdığı iki gazeli bulunmaktadır (Canpolat 1995: 162-163, 247). Bu gazellerden biri yazmada eksik bırakıldığından gazelin yalnızca 2, 3 ve 4. beyitleri mevcuttur. Sayrafî’nin Ahmedî’ye (ö. 1410’dan sonra?) nazireler yazması ve m. 1436-1437 yıllarında telif edilen Mecmûʽatü’n-Nezâ’ir’de yer alması 15. yüzyıl şairi olduğunu gösterir. Mahlasların genellikle şairlerin meslekleriyle ve kişisel özellikleriyle bağlantılı olduğu göz önünde bulundurulursa Sayrafî’nin “sarraf” olduğu için bu mahlası seçtiği tahmin edilebilir.

Canpolat, Mustafa (1995). Mecmû’atü’n-Nezâ’ir Metin-Dizin-Tıpkıbasım. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.

Nazîre-i Sayrafî

Gördügümce kim yörür serv-i revânı çeşmümüñ

Âb olur andan [akar] cism ü revânı çeşmümüñ

Ol güneş yüzlü vü alnı ay u agzı müşterî

Talʽatındandur müzeyyen âsumânı çeşmümüñ

Gözlerüme nûr virür gelse göñlüme sürûr

Ger giderse târ olur iki cihânı çeşmümüñ

Şânesi müjgânumuñ hoş hoş çeker zülfi kılın

Aslaha’llâh şânehu beñdür nişânı çeşmümüñ

Göñlüme itmez nasîhat sûd andandur gilem

V’er-ni baña kandan irişdi ziyânı çeşmümüñ

Çeşmümüñ çokdur gamı iy vây işiginden anuñ

Yazdugum suhfı boyar bu yaşlu kanı çeşmümüñ

Sayrafîyedür sözüñ ser-çeşme-i âb-ı hayât

Hem yüzüñi görmek iy cân kût-ı cânı çeşmümüñ

(Canpolat, Mustafa (1995). Mecmû’atü’n-Nezâ’ir Metin-Dizin-Tıpkıbasım. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. 162-163.)