Madde Detay

Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi'nde Bektaşi şair olduğu yazılan Dımışkî'nin hayatı ve eserleri hakkında kapsamlı bilgi yoktur. Şairin mahlasına bakılarak Şamlı olduğu ileri sürülebilir (1977: 284). Turgut Koca ve Sadeddin Nüzhet Ergun'da 18. yüzyıl Bektaşi şairleri arasında gösterilen Dımışkî'nin Tahirzade’nin düzenlediği bir dergide bir mersiyesi olduğu bilgisi yer almaktadır (Koca 1990: 331-332; Ergun 1959: 115). Bu mersiye dışında başka şiirine ulaşılamayan Dımışkî'nin mersiyeyi Hz. Hüseyin için yazdığı görülmektedir.

Ergun, S. N. (1959). Bektaşi Edebiyatı Antolojisi, Bektaşi-Kızılbaş Alevî Şairleri ve Nefesleri II. İstanbul Maarif Kitaphanesi. 

Koca, Turgut (1990). Bektaşi Nefesleri ve Şairleri. İstanbul: İstanbul Maarif Kitaphanesi ve Matbaası.

“Dımışkî” (1977). Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi. C. 2. İstanbul: Dergâh Yay. 284.

Mersiye

Ben mevâlî meşrebim her demde direm yâ Hüseyn

Tiğ-i gamzen sînemi çâk eylemiştir yâ Hüseyn

Sînede çektim elifler dâğlar yaktım şehâ

Baş açık yalın ayak abdâlin oldum yâ Hüseyn

Alma ben dervîşin âhın bana gel rahm eyle kim

Mâtem-i hevrinle oldum derd ile eyvâ Hüseyn

Teşne oldum Kerbelâ-yi râh-ı aşkında senin

Dimedin lâ’lin meyinden bir içim su mâ Hüseyn

Yine abdâl oldu derdinle Dimişkî derdmend

Çağırub her rûz u şeb der âh Hüseyn ü vâ Hüseyn

 Koca, Turgut (1990). Bektaşi Nefesleri ve Şairleri. İstanbul: İstanbul Maarif Kitaphanesi ve Matbaası. 331-332.