Madde Detay

Ortaköy'de doğdu. Asıl adı Hacı Mehmed Emîn'dir. Şiirlerinde Emîn mahlasını kullandı. Bâb-ı Âlî kapı çuhadarlığı görevinde bulundu ve buradan emekli oldu. Vesîle gazetesinin sorumlu müdürlüğünü ve ser-muharriliğini yaptı. Mebus seçilmek için aday oldu. Bu konuda kendi programını anlatan Vesîle-i Terakkî ve Necât adlı bir eser de yazdı. Fakat mebus seçilip seçilmediği bilinmemektedir. Bilinen son eseri 1329/1911 yılında basıldığına göre Hacı Emîn Efendi bu tarihten sonraki bilmediğimiz bir yılda vefat etmiş olmalıdır.

Eserleri şunlardır:

1. Bedraka-i Feyz ü Felâh: Manzum olan bu eser 1329/1911 senesinde 103 sayfa hâlinde İstanbul'da basılmıştır. Son on beş sayfalık kısmı ise mensurdur. Eserin başında sarf ve imla ile ilgili iki sayfalık bir giriş bulunmaktadır. Burada özetle, kitaplarda yazılan metinlerin telaffuza göre yazılması gerektiği öne sürülerek bu eserin de ona göre yazıldığı ifade edilmektedir. Bu eserde muhtelif nazım şekilleriyle yazılmış çok çeşitli konularda manzumeler yer almaktadır. Hece vezniyle yazılmış bazı manzumeler de vardır.

2. Mıknatîs-i Servet ve Refâh: 1327/1909 senesinde 40 sayfa olarak İstanbul'da basılmıştır.

3. Rehber-i İntihâb ve İntihâb-ı Meb'ûsân Kânûnnâmesi Hulâsası: İstanbul'da 1326/1908 senesinde 16 sayfa hâlinde basılmıştır.

4. Vesîle-i Terakkî ve Necât: 1326/1908 senesinde basılmıştır.

5. Yeni Vatan Şarkısı ve Vatanın Umûm Osmanlılara Tavsiyesi: İstanbul'da 1328/1910 senesinde 15 sayfa hâlinde basılmıştır.

Ortaköylü Hacı Mehmed Emîn (1329). Bedraka-i Feyz ü Felâh. İstanbul.

Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi (2004). “Hacı Emin”. C. IV. Ankara: AKM Yay. 313.

Muhammes

Dil yanar kan ağlarım derdin bulunmaz çâresi

Gam u hicrân pek mü'essir hiç onulmaz yâresi

Hecr-i yâr yakdı derûnı nâlenin yok arası

Vasla lâyık görecek mi cânımın cân pâresi

Bir ümîdle vakfe-gîrdir tende cân emmâresi

Hâl-i mestâna karışmış çeşm-i câzib karası

Vuslat-ı yâr olmasa ger derd-i hecrin çâresi

Tiz çekerdi çâh-ı mahva seyf-i aşkın yâresi

Çünki her dem tâ gönüldür tîr-i gamzen mâresi

Bir ümîdle vakfe-gîrdir tende cân emmâresi

Derd-i aşkla dâ'imâ yanmakda cânın vâyesi

Hâl-i bîmârî çürütdi bitdi aklın mâyesi

Bî-huzûrîden tutuldu dilde nutkun gâyesi

Mihnet ü hicrân uçurdu geçdi zevkin dâyesi

Bir ümîdle vakfe-gîrdir tende cân emmâresi

Oldı mefkûd akl u fikr ile irâdet bî-gümân

Oldı mevcûd tavr u hâl ile kifâyet her zamân

Buldı ma'kûd vizr-i bâl ile dalâlet bî-amân

Soldı ma'dûd şevk u şâdiyle melâlet an-be-ân

Bir ümîdle vakfe-gîrdir tende sıhhat dilde cân

(Ortaköylü Hacı Mehmed Emîn (1329). Bedraka-i Feyz ü Felâh. İstanbul. 71.)