Madde Detay

Hüseyin Yılmaz, 8 Temmuz 1960 tarihinde Mersin’in Mut ilçesine bağlı Kumaçukuru köyünde doğmuştur. Köyünde eğitim açısından sıkıntılar bulunan Yılmaz’ın babası, köy çocuklarının okula gitmesi için 1966'da kahvehanesini köye hibe eder ve kahvehaneyi okula dönüştürür. Millî Eğitim Bakanlığından getirtilen öğretmenlerle birlikte Hüseyin Yılmaz’ın ve Kumaçukuru köyünün eğitim hayatı başlar. Ortaokula ise Mut’ta devam eden Yılmaz, ortaokulu tamamlayamaz. Mut’un Türkmen Tahtacılar’ından olan âşık, Tahtacılar arasında semah söyleme ve bağlama çalma geleneklerinin oldukça yaygın olduğunu belirtir. Kendisi de bu gelenek içinde büyür. Ortaokuldan sonra çiftçilik ve hayvancılık yapan babasına yardım eder. İlk defa bağlamayla tanışması ise kaybolan katırlarını aramasıyla ilgilidir. Dayısı ve dayısının oğlunun bağlama çaldığını görür ve duyduğu sesten çok etkilenir. Dayı oğlundan kendisine de saz çalmayı öğretmesini rica eden âşık, ilk kez bağlamayla bir “mengi” çalar ve âdeta büyülenir. Babası ilk başlarda onun bağlama çalmasına çekingen yaklaşsa da oğlundaki müzik sevgisini görür ve o zamanlarda Mut’taki tek bağlama yapımcısı Mehmet Çetin’den (İrfat Mehmet) aldığı güzel bir bağlamayı oğluna hediye eder. Böylelikle daha sonra “Gulmutlu” olarak anılacak ozanın müzik hayatı 70'li yılların ortalarında başlar. Neşet Ertaş’tan ve hemşerisi Musa Eroğlu’dan etkilenerek bağlamada kendini geliştirir. Bağlama dışında keman, kabak kemane, ud ve org gibi çalgı aletlerini de dener, asıl ustalığını bağlama üzerine ilerletir. Bağlamada kendini geliştiren Yılmaz, âşık olduğu halasının kızını çaldıklarıyla etkiler, daha sonra 70'li yılların sonuna doğru onunla evlenir. 1980 yılında İstanbul'a askere giden Yılmaz, askerlik yaparken Fırtına Müzik’in kurucusu Hüseyin Fırtına ile tanışır, ondan nota bilgisi öğrenerek kendini geliştirir. Askerlikten sonra bir traktörün üzerine düşmesi sonucu iş yapamaz hâle gelir. 80'li yılların başlarında Mersin'in merkezine yerleşip bekçilik yapar. Eşinden üç çocuk sahibi olan Yılmaz, eşiyle olan evliliklerini çeşitli nedenlerden dolayı 1984'te sonlandırır. Halk Eğitim Merkezi'nde bağlama yeteneğini geliştirdikten sonra Çukurova Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi'nin yetenek ve yeterlilik üzerine sınavını geçmesi üzerine 1985'ten 1993'e kadar bağlama üzerine fakültede dersler verir. Daha sonra anne tarafından akrabasıyla 1995'te evlenip ondan da iki çocuk sahibi olur. Üniversitede verdiği derslerden sonra geçimini çeşitli illerde çalgıcılık yaparak sağlar, kendi eserlerini yazmaya, âşıklık yapmaya başlar. İlk başta “Yılmaz” mahlasını kullandıktan sonra arkadaşı Mehmet Ali Özay’ın tavsiyesi üzerine “Gulmutlu” mahlasını kullanmaya başlar. Günümüzde Karaman'da yaşamakta, çiftçilik ve halk sanatçılığı yaparak geçimini sürdürmektedir (Halıcı 2019).

Neşet Ertaş, Âşık Veysel, Pîr Sultan Abdal, Karacaoğlan, Âşık İhsani, Arif Sağ, Musa Eroğlu gibi ozanlardan etkilendiğini belirten Yılmaz, Kul Mustafa, Âşık İmami, Âşık Sefai gibi ozanlarla arkadaşlık eder. Tanıdığı âşık ve şairlerin pek çok eserini besteler. Turani Baba ile tanışıp ondan çok etkilenir, onu manevi babası olarak görerek onun âşıklığından ve dünya görüşünden beslenir. Şiirleri yöresel bir dergi olan Mut Çıtlık Kültür Sanat Dergisi gibi çeşitli yayımlarda yer alan; Tahtacılar ve Aleviler arasında oldukça tanınan Hüseyin Yılmaz, Keşke Avrat Öleydi Beygir Kalaydı türküsüne yaptığı Keşke Avrat Öleydi Katır Kalaydı yorumuyla çok beğenilir. Katırların ağaç işçiliği yapan Tahtacılar arasında büyük öneme sahip olduğunu belirterek yorumundaki değişikliği böyle açıklar. Genellikle toplumsal konularda ve güzelleme tarzında yazan Yılmaz, sanatın ve sanatçının toplum için var olması gerektiğini savunur. Kendisinin de toplumsal olaylara karşı duyarsız kalmamak adına âşıklığa başladığını belirtir (Halıcı 2019).