Madde Detay

Hâyırî, âlim ve bilginler arasında “Hâfız-ı Şâh-nazar” adıyla şöhret bulmuştur. Temiz ve soylu bir aileden gelmiştir. Babası ve ataları Türk’tür. Genç yaşlarda iken annesi ile gezmeye çıktığında Ebâ Abdullahü’l-Hüseyin’in dergahlarına yüz sürerek kendinden geçmiş ve orayı vatan edinmiştir. “Hâyırî” mahlasını almasının nedeni de başından geçen bu olaydır. Arapça’ya vâkıf, şiirin kaidelerinden haberdar, tarih bilgisine sahib ve inşâya özel önem vermiş biridir. Arapça, Farsça ve Türkçe şiirleri vardır. Rubâ’î tarzında da kabiliyetlidir (Solmaz 2005: 261-62).

Kurnaz, Cemal-Tatcı, Mustafa (hzl.) (2001). Mehmet Nâil Tuman Tuhfe-i Nâilî Divân Şâirlerinin Muhtasar Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay.

Solmaz, Süleyman (hzl.) (2005). Ahdî ve Gülşen-i Şu'arâsı. Ankara: AKM Yay.

Ey hatet ez-müşk-i ter ber gül nikâb endâhte

Ebr-i zülfet sâye-i ber-âfitâb endâhte

**

Safâ-yı câm-ı leb-i yârdan rivâyet ider

Ben ana arz-ı niyâz eylerüm ol nâz eyler

**

Başuma nâz ile ol serv bırakdı sâye

Ey hümâ sâyeni şimden girü sal sahrâya

**

Rubâ’î

Derd-i dilem ez çâk-ı girîban peydâst

Ve’z sîne-i zâr râz-ı pinhan peydâst

Ez za’f tenem çünân şode zâr u nahîf

K’ez her tarafî ki benzerî can peydâst

(Solmaz, Süleyman (hzl.) (2005). Ahdî ve Gülşen-i Şu'arâsı. Ankara: AKM Yay. 262.)