Madde Detay

Bursa’da doğdu. Asıl adı Hasan’dır. Levhî Hasan Efendi olarak tanındı. Medrese öğrenimi gördü. Hasan Paşa Medresesinde müderrislik yaptı. Belîğ (Abdülkadiroğlu 1999: 370) ve Eşrefzâde (vr. 90)’ye göre adı Hüseyin olup Bursa’da mahkeme kâtipliği yaptı. Eşrefzâde (vr. 90b), ayrıca reisü’l-küttâblık da yaptığını ifade etmektedir. 1165/1751-52 yılında Bursa’da vefat etti. Deveciler Kabristanında Hasır-pûş yakınına defnedildi.

Eserleri şunlardır:

1. Dîvân: Ali Emirî Efendi, Manzum Eserler, numara 386’da kayıtlı nüshasında 1 na‘t, bazıları Farsça 96 gazel, 1 terkîb-i bend, 1'i Farsça 5 tarih, 12 muamma, Şeyhülislam Halil Efendizâde Said Efendi’ye yazılmış bir Farsça kaside bulunmaktadır. (İKTYDK 1967: 756). Dîvân’ın ayrıca İngiltere Milli Kütüphanesi Türkçe Yazmaları numara Or. 9828’de kayıtlı bir nüshası daha bulunmaktadır (yazmalar.gov.tr). Dîvân üzerine bir yüksek lisans çalışması (Özbay 2013) yapılmıştır.

2. Mi‘râciye: Manzum bir eserdir (Mehmed Tâhir 2000: 406).

Bilgin bir şairdi. Şiirleri muhteva yönünden tasavvufîdir. Eşrefzâde (vr. 90b)’ye göre beliğ ve fasih bir şair olup şiir ve inşada hüner göstermiştir.

Abdülkadiroğlu, Abdulkerim (hzl.) (1999). İsmail Belîğ Nuhbetü’l-Âsâr Li-Zeyli Zübdetü’l-Eş’âr. Ankara: AKM Yay. 370.

Akbayar, Nuri (hzl.) (1996). Mehmed Süreyyâ Sicill-i Osmanî. C. 3. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay. 901.

Alsırt, Türkân (2006). “Levhî”. Türk Dünyası Ortak Edebiyatı, Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi. C. 6. Ankara: AKM Yay. 167.

Bursalı Mehmed Tâhir (2000). Osmânlı Müellifleri. C. II. Ankara: Bizim Büro Yay. 405-406.

Çifçi, Ömer (hzl.) (yty). Fatîn Davud Hâtimetü’l- Eş‘âr (Fatîn Tezkiresi). http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10736,metinpdf.pdf?0 (erişim tarihi: 29.01.2014). 365.

Eşrefzâde Şeyh Ahmed Ziyaeddin Efendi. Gülzâr-ı Sulehâ ve Vefeyât-ı Urefâ. Milli Kütüphana, Milli Kütüphane Yazmalar Koleksiyonu. Nu: 06 Mil Yz FB l76. vr. 90b.

İstanbul Kütüphaneleri Türkçe Yazma Divanlar Kataloğu (1967). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. 756-757.

Kurnaz, Cemâl ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Mehmed Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî -  Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. C.I-II. Ankara: Bizim Büro Yay.894.

Levhî Hasan Bursavî. Divan. İngiltere Milli Kütüphanesi Türkçe Yazmaları numara. Or. 9828. http://yazmalar.gov.tr/detay_goster.php?k=89294 [erişim tarihi: 07.04.2014].

Özbay, Özge (2013). Bursalı Levhî Dîvânı: İnceleme-Tenkitli Metin-İndeks. Yüksek Lisans Tezi. Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi.

Şemsettin Sami (1996). Kâmûsu’l-‘Alâm. Tıpkıbasım. C. VI. Ankara: Kaşgar Neşriyat Yay. 4010.

Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi (1986). “Levhî Hasan Efendi”. C. 6. İstanbul: Dergâh Yay. 85. 

Gazel

Gazeller gül gül olmuş gülbün-i eş‘âr mecmû‘a

Nihâl-i gül-varaklar şi‘r-i gül gülzâr mecmû‘a

Tesellî-bahş olur erbâb-ı aşka künc-i mihnetde

Olur her dem enîs-i âşık-ı gam-hâr mecmû‘a

Mey ü mahbûbun anda mündericdir hâli ser-tâ-pâ

Sezâdır denilirse mahzen-i esrâr mecmû‘a

Demem mecmû‘a şol evrâka kim çıkmaz me’âl andan

Odur mecmû‘a kim zevki ola der-kâr mecmû‘a 

Lisân-ı hâlime keyfiyyet-i aşkı beyân eyler

Anın-çün gitmez elden Levhiyâ her bâr mecmû‘a

(Eşrefzâde Şeyh Ahmed Ziyaeddin Efendi. Gülzâr-ı Sulehâ ve Vefeyât-ı Urefâ. Milli Kütüphane, Milli Kütüphane Yazmalar Koleksiyonu, numara. 06 Mil Yz FB l76. vr. 90b.)