Madde Detay

Serez’de doğan Medîhî’nin hayatı hakkında eldeki bilgiler sınırlıdır. Asıl adı Mustafa’dır. Âşık Çelebi, asıl adının Musli olduğunu belirtir (Kılıç 2010: 800). Kadı-zâde Efendi’nin hizmetinde bulunduktan sonra Ata Efendi’den mülazım olan Medîhî, bazı kasabalarda kadılık yaptı. Sicill-i Osmânî’de III. Murad devri (1574-1595) ortalarında vefat ettiği kayıtlıdır (Akbayar 1998: 936).

Medîhî’nin herhangi bir eserinin olup olmadığı hakkında kaynaklarda bilgi bulunmamaktadır. Fazileti ve irfanıyla devrinde takdir gören Medîhî’nin yazdığı şiirler, zamanının şairleri tarafından beğenilmiştir (Eyduran 2009: 275, Kılıç 2010: 801).

Akbayar, Nuri (hzl.) (1998). Mehmed Süreyya, Sicill-i Osmânî (Yâhud Tezkîre-i Meşâhir-i Osmânî). C. 3. İstanbul: KB-Tarih Vakfı Ortak Yay.

Eyduran, Aysun S. (hzl.) (2008). Beyânî, Tezkîretü’ş-Şu’arâ. Ankara: KTB Yay. E-kitap: http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/belge/1-83502/beyani----tezkiretus-suara.html [Erişim Tarihi: 01.02.2014].

Eyduran, Aysun S. (hzl.) (2009). Kınalı-zâde Hasan Çelebi, Tezkîretü’ş-Şu’arâ, Tenkitli Metin B. Ankara: KTB Yay. E-kitap: http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/belge/1-83504/kinalizade-hasan-celebi---tezkiretus-suara.html [Erişim Tarihi: 01.02.2014].

İpekten, Halûk, M. İsen, R. Toparlı, N. Okçu ve T. Karabey (1998). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KTB Yay.

Kılıç, Filiz (hzl.) (2010). Âşık Çelebi, Meşâ’irü’ş-Şu’arâ, İnceleme-Metin. C. 2. İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yay.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatcı (hzl.) (2001). Mehmet Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî- Dîvân Şâirlerinin Muhtasar Biyografileri. C. 2. Ankara: Bizim Büro Yay.

Şemseddin Sâmî (1314). Kâmûsu’l-Âlâm. C. 6. İstanbul: Mihran Matbaası.

Yine bir şem’-i dil-ârâ beni suzân itdi

Dil-i âbâdumı bilmem nice vîrân itdi

Ân-ı hüsnünde olan hâleti gördükde gözüm

Mübtelâ derd ü belâya beni ol ân itdi

Gâh esrâr-ı gamun fikri vü gâhî sitemün

Dil-i vîrânemüzi vâlih ü hayrân itdi

xxx

Kapunda hâksârun olmak ister bu ten-i bî-cân

Düşerse rûzgâr ile ri’âyet eyle sultânum

Yirin terk itdi gitdi çün ilinden bu dil-i zârum

Ele al gönlümi lutf it inâyet eyle sultânum

xxx

Ne bilür kâmet-i dil-cûn elemin bâd-ı seher

O bir âvâre durur kendü hevâsında yeler

(Kılıç, Filiz (hzl.) (2010). Âşık Çelebi, Meşâ’irü’ş-Şu’arâ, İnceleme-Metin. C. 2. İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yay. 801.)

xxx

Gögüs gererse bâd-ı seher-hîz ‘aceb midür

Bir hôş-hırâm serv-i dil-ârâ salın durur

xxx

Bir ân idi ‘âlem ruh-ı dildârda lîkin

Hattı gelicek görmemişe döndi ol ânı

(Eyduran, Aysun S. (hzl.) (2009). Kınalı-zâde Hasan Çelebi, Tezkîretü’ş-Şu’arâ, Tenkitli Metin B. Ankara: KTB Yay. E-kitap: http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/belge/1-83504/kinalizade-hasan-celebi---tezkiretus-suara.html [Erişim Tarihi: 01.02.2014]. 275.)