Madde Detay

İbrahim Aczî Kendi’nin Türk Şairleri ve Âşıkları’nda (1. Risale) verdiği bilgiye göre Âşık Melilî, H.1113/ M.1702 tarihinde hayatta olan halk şairlerinden biridir. "Karaman Konya benim ilimdir /Gurbet yönü gayrı yönümdür /Dilber yeri benim yerimdir /Nideyim aşk gezdirir beni" deyişine göre Melilî’nin Orta Anadolu'da Karaman ve Konya’da yaşadığı ve "Taşeli’nden indim Konya’ya/ İbret gözüm bakar dünyâya/Vurgunum ben saçı Leylâ’ya/Her güzelden bezdirir beni" deyişinden ise Ermenek’te doğup Konya’da yaşadığı anlaşılmaktadır. Melilî’nin tespit edilebilen bir türküsü ile bir de destanı bulunmaktadır. Türküsünün konusu gurbet ve memleketinden ayrılık üzerinedir. Destanı ise millî duygulara seslenen kahramanlık konulu bir manzumedir.

Cönk, Ankara Millî Kütüphane, Yazmalar Koleksiyonu, 06 Mil Yz Cönk 77, Melilî 44a-b.

Ergun, Sadeddin Nüzhet-Mehmed Ferîd [Uğur] (1926). Konya Vilâyeti Halkiyyât ve Harsiyyâtı. Konya: yyy.

Kendi, İbrahim Aczî (yty). Türk Şairleri ve Âşıkları (1. Risale). Yusuf Ağa Kütüphanesi D NO 10470/1. 79.

Yeniterzi, Emine (2001). “Tanzimattan Cumhuriyetin İlk Yıllarına Kadar Konyalı Şair ve Yazarlar”. Türkiyat Araştırmaları Dergisi (Selçuk Üniversitesi). 10: 77-161.

Türkü

Gönül durmaz yıldırır bizi

Aşk elinde tezdirir beni

Gidem dostlar yad elden

Nitekim aşk gezdirir beni

Karaman Konya benim ilimdir

Gurbet yolu gayrı yolumdur

Dilber yeri benim yerimdir

Nitekim aşk gezdirir beni

Taşeli’nden indim Konya’ya

İbret gözüm bakar dünyâya

Vurgunum ben saçı Leylâ’ya

Her güzelden bezdirir beni

Melîlî der gülmezem gayrı

Bu cihâna gelmezdim gayrı

Düz ovaysa kalmazam gayrı

Gönül geçer de süzdürür beni

 Kendi, İbrahim Aczî (yty). Türk Şairleri ve Âşıkları (1. Risale). Yusuf Ağa Kütüphanesi D NO 10470/1, 79.