Madde Detay

Asıl adı bilinmeyen şair, şiirlerinde Nemâyî mahlasını kullanmıştır. Nemâyî, 16. asırda yaşamış bir Bektaşi şairidir. Hayatı hakkında bilgi yoktur. Kafzade Faizî, Zübdetü’l- Eş’âr’ında onun H. 1005 (M. 1596)’da vefat ettiğini bildiriyor ve “Bakmayub âyine-i dehre Nemâyi gitti” mısraını ölüm tarihi olarak kaydediyor. Bektaşi mecmularında tesadüf olunmaktadır. Bu şiirlerinde bilhassa hurufilik telakkileri mevcuttur. (Ergun 1944: 132; Koca 1990: 121). İki şiiri S.N.Ergun’un Bektaşî Şairleri ve Nefesleri I-II (1955) adlı eserinde yayımlanmıştır (TDEA 1990: 11). 

Ergun, Sadettin Nüzhet (1944). Bektaşî Şairleri ve Nefesleri. C. 1. İstanbul: Kenan Matbaası.

Koca, Turgut (1990). Bektaşi Şairleri ve Nefesleri. İstanbul: Naci Kasım İstanbul Maarif Kitaphanesi ve Matbaası.

“Nemâyî” (1990). Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi. C. 7. İstanbul: Dergâh Yay. 11.

Nefes

Fazl-ı Hak’kın nutk-ı zâtı var sensin yâ Ali

Dü cihanda gayri yok deyyâr sensin yâ Ali

Yoğ iken ol dem zemîn ü âsmân-ı kün fekân

Gün gibi rûşen olan envâr sensin yâ Ali

Görünen mir’ac içinde enbiyalar şahına

Sûret-i Rahmân olan didâr sensin yâ Ali

Âlem-ül-gaybî yüzündür sûre-i Seb’ul-mesan

Levh-i dilde âlem-ül- esrâr sensin yâ Ali

Hayberin bâbın koparup Zülhimâri öldüren

Şîr-i Yezdan katil-i küffâr sensin yâ Ali

Nil kenarında bulan şol Cebreil’den bâl ü per

Mehd içinde Hayder-i Kerrâr sensin yâ Ali

Mü’min olan cennet içre âb-ı kevser nûş eder

Destinizden sâkî-i ebrar sensin yâ Ali

Mülk-i ruhu nutk ile ma’mur edüb Mansur eden

Hem enelhak şem’ine envar sensin yâ Ali

Lâhmüke lahmî hakıyçün yâ Emîrelmü’minin

Kul Kefâ’nın mahremi Muhtar sensin yâ Ali

Afv kılgıl rûz-i mahşer aybını sen bendenin

Ehl-i cürme mazhar-ı Settâr sensin yâ Ali

Evvel âhir zâhir ü bâtın imâm ü mürşidi

Ehl-i dine rehber ü ikrar sensin yâ Ali

İsmini vird idinüb söyler Nemâyî subh u şam

Diline teşbih olan ezkar sensin yâ Ali 

Koca, Turgut (1990). Bektaşi Şairleri ve Nefesleri. İstanbul: Naci Kasım İstanbul Maarif Kitaphanesi ve Matbaası. 122.