Madde Detay

Nasûh Paşa-zâde Ömrî Bey. Sadrazam Nasûh Paşa'nın oğludur. Annesi Emir Şerif'in kızıdır. Nasûh Paşa-zâde Ömer Bey olarak tanındı. Safayi Tezkiresi neşrinde şairin adı Amrî olarak geçer (Çapan 2005: 390). Gençliğinde iyi bir eğitim aldı. Önce dergah-ı âlî kapıcıbaşılarından; daha sonra 1074/ 1663-64 Uyvar ve Girit Seferi'nden sonra nişancı oldu. 1076/1665-66'da vefat etti. "Didi tarih kalem hüsn-i hitâmına anun/ Yazdı yek mushaf amme ketebe" beyti vefatına tarihtir. Vefat tarihini Hulasatü'l-Eser 1083/1672-73, Mecelle 1075/1664-65, Safayi, Beliğ ve Şakayık 1086/ 1675-76 olarak gösterir. Mısır'da Babü's-sagir'de medfundur.

Hüsnühatta sülüs ve nesihi Tophaneli Mahmûd'dan meşk etti. Safâyî, şairin hattatlığını ve münşiliğini beğenir. Teşrîfâtü'ş-Şu'arâ sahibi Güftî, "Amrî Nasuh Paşazade" başlığı ile 21 beyit ayırdığı şairi yeni edalı olduğunu ve musikiden anladığını ifade ederek över.

Abdulkadiroğlu, Abdulkerim (hzl.) (1999). İsmail Belîğ, Nuhbetü’l-Âsâr Li-Zeyli Zübdeti’l-Eş’âr. Ankara: AKM Yay. 283-284.

Coşkun, Ali Osman (hzl.)(1985). Seyrekzâde Mehmet Âsım. Zeyl-i Zübdetül-Eş'âr. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.

Çapan, Pervin (hzl.) (2005). Mustafa Safâyî Efendi Tezkire-i Safâyî: Nuhbetü’l-Âsâr Min Fevâ’idi’l-Eş’âr İnceleme-Metin-İndeks. Ankara: AKM Yay.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatcı (hzl.)(2001). Mehmed Nâil Tuman Tuhfe-i Nâilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. C.II. Ankara: Bizim Büro Yay. 

Mehmed Süreyya (1308-15/ 1890-97). Sicill-i Osmânî. C.3. İstanbul: Matbaa-i Âmire.587.

Müstakim-zâde Süleyman Sadeddin (2000). Mecelletü’n-Nisâb fi’n-Nisbi ve’l-Künâ ve’l-Elkâb. (Tıpkı Basım). Ankara: KB Yay. 325.

Müstakîm-zâde Süleymân Sa'de'd-dîn (1928) Tuhfe-i Hattâtîn. İstanbul: İstanbul Devlet Matbaası.

Özcan, Abdulkadir (hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi Şakâ’ik-i Nu’mâniyye ve Zeyilleri “Vakâyiü’l-Fuzalâ”. C. 3. İstanbul: Çağrı Yay.

Yılmaz, Kâşif (hzl.)(2001). Güftî ve Teşrifâtü'ş-Şuarâ'sı. Ankara: AKM Yay.

Ol 'ukdeler ki zülf-i girih-sâza bestedür

Bir sihrdür ki rişte-i i'câza bestedür

Yâd-âverî-i vuslat içün rişte-i hayâl

Engüşt-i tab-ı nâdire-perdâza bestedür

(Abdülkadiroğlu, Abdülkerim (hzl.)(1999). İsmail Belîğ Nuhbetü'l-Âsâr li-Zeyli Zübdeti'l- Eş'âr. Ankara: AKM Yay. 283.)

***

Çekegör ol sanem-i bî-bedeli pehlûya

Aldanup kalma sakın bir iki şeftâlûya

***

Meded o rûyı dil-i dâgdâra gösterme

Fetîl-i şu'le-rübâyı rûzgâra gösterme

***

Sirişk-i dîde âteşdân-ı kalbi eylemez teskîn

Söyünmez jâlelerle lâlenün dâg-ı ciger-sûzı

(Abdulkadiroğlu, Abdulkerim (hzl.) (1999). İsmail Belîğ, Nuhbetü’l-Âsâr Li-Zeyli Zübdeti’l-Eş’âr. Ankara: AKM Başkanlığı Yay. 284.)

***

Cem gitdi ise sâgar-ı 'işret bize degdi

Geldi dönerek Hâtem-i devlet bize degdi

Çeksün dem-i gülbâng-i zafer zümre-i yârân

Savduk bir iki hamleyi nevbet bize geldi

(Yılmaz, Kâşif (hzl.)(2001). Güftî ve Teşrifâtü'ş-Şuara'sı. Ankara: AKM Yay. 178.)