Madde Detay

Pelin Buzluk 1984 yılında Ankara’da doğmuş ve Ankara Atatürk Lisesi’nden mezun olduktan sonra öğrenimini ODTÜ Çevre Mühendisliği Bölümü’nde sürdürerek 2008 yılında buradan mezun olmuştur.

İlk olarak öykü ve çeşitli inceleme yazılarıyla Varlık, Dünyanın Öyküsü, Sıcak Nal, Özgür Edebiyat, Kül Öykü, Notos ve Kitap-lık gibi önemli edebiyat dergilerinde görünen Buzluk, ilk kitabı olan Deli Bal’ı 2010 yılında yayımlar. Bu kitapla 2010 Yaşar Nabi Nayır Öykü Ödülü’nün sahibi olur. 2012 yılında Kanatları Ölü Açıklığında adlı öykü kitabını yayımlar ve bu kitapla da 2012 Selçuk Baran Öykü Ödülü’nü kazanır. Hak kazandığı bu iki ödülün ardından 2016’da yayımlanan En Eski Yüz adlı üçüncü kitabıyla, Sait Faik Abasıyanık Hikâye Armağanı’nı almaya layık görülür. Bunun yanında yazar, 2016 yılında yayımlanan Vur Ulan Vur: Linç Öyküleri adlı öykü derlemesinde “Ağırlama” ve 2018 yılında yayımlanan İstanbul’un Sakinleri adlı öykü derlemesinde de “Parkta” öyküleriyle yer alır.

Buzluk hikâye anlatmakla öykü yazmanın farkını Sait Faik’in kitaplarında gördüğünü belirtmektedir. Onun için “Sait Faik benim kişisel tarihimde öykünün ne olduğunu anlamamı sağlayan yazardır.” der. Buzluk etkilendiği yazarlar arasında ayrıca Murathan Mungan, Bilge Karasu, Onat Kutlar’, Vüs’at O. Bener, Feyyaz Kayacan, Sevim Burak, Sevgi Soysal, Fikret Ürgüp, Ayhan Bozfırat, Mehmet Zaman Saçlıoğlu, Edip Cansever, Ece Ayhan, Turgut Uyar, İlhan Berk, Füruğ Ferruhzad, Edgar Allan Poe ve Comte de Lautréamont’u saymaktadır.

Daha çok dramatik öyküler kaleme alan Pelin Buzluk’un distopik öykü ve mektup öykü türlerinde de öyküleri bulunmaktadır. Anlatıcı olarak daha çok kadınları tercih eden yazar, öykülerinde ölüm, aşk, kadın, aile ve özgürlük temalarını öne çıkarmaktadır. Bazen gerçeklik sınırlarını aşarak gerçek ile rüya arasında kalan ara öyküler kaleme alan öykücü; kesik bir elin hareket etmesi, heykele dönüşme, ölülerin gözyaşlarıyla beslenme ve refüjde bir medeniyet kurma gibi gerçeküstü ögelere öykülerinde yer verdiği görülür. Ayrıca inancın sorgulanması, eşcinsel ilişkiler ve kadının toplum içinde baskılanması gibi konulara sıklıkla değinmektedir. Engellilerin, eşcinsellerin ve kadınların sorunlarını, gördükleri şiddeti ve ayrımcılığı pek çok öyküsünde işleyen Buzluk, aile kavramına bambaşka bir açıdan bakarak onu öykülerinde kadını esaret altına alan bir yapı olarak ele almaktadır. Buzluk, öykülerinde ayrıca dünyada kaynakların azalması, Cumartesi anneleri eylemleri, işkence, polis şiddeti, çocuk gelin, kadına şiddet, evsizlik, kitapların yasaklanması ve yakılması, sokağa çıkma yasakları, kadınların değersizleştirilmesi ve kadın cinayetleri gibi güncel toplumsal meselelere sık sık yer vermektedir. Sözgelimi “Düğün Gecesi” adlı öyküde çocuk gelinler meselesi irdelenmiş ve küçük yaşta evlendirilen bir kızın durumu toplumda kabul gören “hülle” yöntemi de karikatürize edilerek eleştirilmiştir. “Ortanca Oysa…” adlı öyküde ise yazar, kızlarla vakit geçiren bir erkek çocuğunun toplum ve baba tarafından baskılanması ve sonunda da öldürülerek çöplüğe atılması sürecini, küçük bir kız çocuğunun gözünden aktararak eşcinsellerin yaşadığı sorunlara dikkat çekmektedir.

Kanatları Ölü Açıklığında, gelenekle ilişkisi ve geleneği tartışmaya açması bakımından önemlidir. Bu çerçevede, “Sirk”te ineğe tapma ve ölü yakma adetleri, “Düğün Gecesi”nde İslami usulde boşanma ve hülle yapma meseleleri, “Sekizli'ye Hediye”de Kur’an’ın Müslüman olmayanlara bakışı ve “Mevsimler”de çocuklara dini öğretme çabası eleştirel bir gözle işlenmektedir. “Yılanlı Yalı Söylencesi” ve “Saklambaç” gibi bazı öykülerinde masal ögelerinden istifade eden yazarın “62 Tavşanı” ve “Kafes” adlı öykülerinde ise birtakım felsefi terimlere cevap aradığı görülmektedir.

Öykülerinde genel itibariyle sade bir dili tercih eden Buzluk, zaman zaman örtük ve şiirsel anlatımlardan da istifade eder. Bunun yanında yazar; geriye dönüş, iç çözümleme, iç monolog, bilinçakışı ve iç diyalog gibi modern/postmodern anlatım tekniklerini sıklıkla kullanmaktadır. Buzluk’un öykülerinde, ekseriyetle anıştırma yoluyla kurulan pek çok metinlerarası ilişkiye rastlanmaktadır. Bu çerçevede yazarın; Dostoyevski, Kafka, Huxley, Michael Ende, Sadık Hidayet, Vüs'at O. Bener, Hasan Ali Toptaş, Edip Cansever ve Füruğ Ferruhzad gibi birçok önemli isme öykülerinde yer verdiği görülmektedir.