Madde Detay

1157/1744-45 yılında doğdu. Asıl adı Ahmed’dir. Âdâb-ı Zurafâ ‘nın yazarı Aziz-zâde Hüseyin Râmiz’in dayısı olan şair Mektûbî Feyzullah Feyzî Efendi’nin oğlu olduğundan Feyzi-zâde, Ebe-zâde Hüseyin Efendi’nin torunu ve Şeyhülislâm Ebe-zâde Abdullah Efendi’nin kardeşi olduğu için de Ebe-zâde Ahmed Reşîd Efendi olarak tanındı. Ergenlik çağına gelince babasından sarf ve nahiv okudu. Medrese öğrenimi gördü. 1175/1761-62 yılında Şeyhülislâm Müftî-zâde Ahmed Efendi’den mülâzım oldu. Alaşehirli Osman Efendi’den de diğer ilimlere dair dersler alarak bilgisini arttırdı. Hastalanması üzerine hava değişimi amacıyla dedelerinin yurdu olan Balçık kazasına gönderildi. Balçık’ta bir yıl kaldı. 1182/1768-69 yılında dönerken İrva denilen yerde vefat etti. Sicill-i Osmanî (Akbayar 1996: 1378)’ye göre müderris iken gemide boğulmuştur. Akranı arasında önde gelen bir edipti.

Râmiz (Erdem 1994: 130), eserlerinin kaybolduğunu söyledikten sonra Ahmed Efendi’nin meşihatına söylediği bir tarih beytini örnek olarak vermiştir.

Akbayar, Nuri (hzl.) (1996). Mehmed Süreyyâ Sicill-i Osmanî. C. 5. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay. 1378.

Erdem, Sadık (2007). “Reşîd”. Türk Dünyası Ortak Edebiyatı, Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi. C. 7. Ankara: AKM Yay. 329.

Erdem, Sadık (hzl.) (1994). Râmiz ve Âdâb-ı Zurafâsı (İnceleme-Tenkitli Metin-İndeks-Sözlük). Ankara: AKM Yay. 130.

İpekten, Halûk, Mustafa İsen, Recep Toparlı, Naci Okçu ve Turgut Karabey (1988). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KTB Yay. 382.

Kurnaz, Cemâl ve Mustafa Tatcı (hzl.) (2001). Mehmed Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî -  Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. C.I. Ankara: Bizim Büro Yay.346.

Târîh

Reşîdâ çâr-erkân müjde idüp didiler târîh

Ebü’l-Hâmid bugün Ahmed Efendi sadr-ı fetvâya

(Erdem, Sadık (hzl.) (1994). Râmiz ve Âdâb-ı Zurafâsı (İnceleme-Tenkitli Metin-İndeks-Sözlük). Ankara: AKM Yay. 130.)