SEFİL

(d. ?/? - ö. ?/?)
âşık
(Âşık / 19. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

Şiirlerinde Sefil Hoca mahlasını kullanan âşığın 19. yüzyılda yaşadığı bilinmektedir. Banuçiçek Kırzıoğlu, Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi’nde Sefil’in Posoflu bir molla olduğunu ve 1898’de “Allah sen halâs et Urustan bizi” nakaratlı millî bir destan söyleyerek köylere yaydığını, hüviyetini gizleyerek Sefil Hoca olarak da tanındığını ifade etmiştir (2007: 539). M. Fahrettin Kırzıoğlu ise Edebiyatımızda Kars adlı eserinde Sefil’in "Dilek Destanı"nı yayımlamış ve bu destanın her yerde okunduğunu, namaz sonlarındaki dualarda da nakarat mısralarının tekrarlandığını belirtmiştir (1958: 67). 

Kaynakça

Kırzıoğlu, M. Fahrettin (1958). Edebiyatımızda Kars II. İstanbul: Işıl Matbaası. 

Kırzıoğlu, Banuçiçek (2007). “Sefil”, Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi. C. 7. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yay. 539.

 

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: ARAŞ. GÖR. ZEYNEP SAFİYE BAKİ
Yayın Tarihi: 11.02.2015
Güncelleme Tarihi: 11.12.2020

Eserlerinden Örnekler

Dilek Destanı

Bu Urus içinde çok kaldık, yeter

Aklı olan bunun yanından yiter

Urus’un töhmeti ağudan beter

Allâh sen halâs et Urus’tan bizi.

Kars’ta mekân tuttu çok zaman durdu

Yıkılsın Urus'un binası, yurdu

Gitgide artırdı merakı, derdi

Allâh sen halâs et Urus’tan bizi.

Yiğirmi senedir aldı bu yeri

İşletti «zagon»u, sözleri ayrı

Diredi ayağın, hiç çekmez geri

Allâh sen halâs et Urus’tan bizi.

Karyeler kalmadı hep bir bir gezdi

Bu Urus elinden çoğusu bezdi

Ayrılan kardaşı hem hâne yazdı

Allâh sen halâs et Urus’tan bizi.

Urus’un zulümü İslam’a çöktü

Mal, akça kalmadı hep elden çekti

Meşey(i) yasak etti, (bilimet) dikti

Allâh sen halâs et Urus’tan bizi.

Urus, “polçovnik”in aylığın verdi

Bir sudan kalan, hep paraya girdi

Herkesin suçunu kal’ada sordu

Allâh sen halâs et Urus’tan bizi.

Tarih çıktı Üçyüz Ondört ki oldu

Hayıf ki 'buralar Urus’a kaldı

Pâdişah, Kıral’a barışık saldı

Allâh sen halâs et Urus’tan bizi.

Aslı-bozuk, nesli harâmzâdedir

Bu «Khakhol»un döIü bizi ufadır

Balıkçı, kurbağa-yiyen gedâdır

Allâh sen halâs et Urus’tan bizi.

Elinden, yanmıyan var mıdır bunun

Kâmil olan, düşün o geçmiş günün

Arşa ulaştırdı âh, figan ünün

Allâh sen halâs et Urus’tan bizi.

Bu Urus, İslâm'ın hâlinden bilmez

İnşâllâh bu yerler Urus’a kalmaz

İçinde İslâm’ın hiç yüzü gülmez

Allâh sen halâs et Urus’tan bizi.

Âl -Osmân devleti bula şevketin

Kurtara her yerde İslâm Ümmeti’n

Kazana vatanı, kendi milletin

Allâh sen halâs et Urus’tan bizi.

SEFÎL-HOCA destân söyledi kendi

İnşâllâh Urus’un günü tükendi

Hicran deryasını boyladı, indi

Allâh sen halâs et Urus’tan bizi 


Kırzıoğlu, M. Fahrettin (1958). Edebiyatımızda Kars II. İstanbul: Işıl Matbaası. 67-68.



İlişkili Maddeler

Sn.Madde AdıD.Tarihi / Ö.TarihiBenzerlikİncele
1MÜDAMÎ, Sabit Yalçın Atamand. 1918 - ö. 08.11.1968Doğum YeriGörüntüle
2SERVET ÇELİKd. 1955 - ö. ?Doğum YeriGörüntüle
3İNANÎ, Selahattin Dülgerd. 1927 - ö. ?Doğum YeriGörüntüle
4MÜDAMÎ, Sabit Yalçın Atamand. 1918 - ö. 08.11.1968Doğum YılıGörüntüle
5SERVET ÇELİKd. 1955 - ö. ?Doğum YılıGörüntüle
6İNANÎ, Selahattin Dülgerd. 1927 - ö. ?Doğum YılıGörüntüle
7MÜDAMÎ, Sabit Yalçın Atamand. 1918 - ö. 08.11.1968Ölüm YılıGörüntüle
8SERVET ÇELİKd. 1955 - ö. ?Ölüm YılıGörüntüle
9İNANÎ, Selahattin Dülgerd. 1927 - ö. ?Ölüm YılıGörüntüle
10MÜDAMÎ, Sabit Yalçın Atamand. 1918 - ö. 08.11.1968Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
11SERVET ÇELİKd. 1955 - ö. ?Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
12İNANÎ, Selahattin Dülgerd. 1927 - ö. ?Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
13MÜDAMÎ, Sabit Yalçın Atamand. 1918 - ö. 08.11.1968Madde AdıGörüntüle
14SERVET ÇELİKd. 1955 - ö. ?Madde AdıGörüntüle
15İNANÎ, Selahattin Dülgerd. 1927 - ö. ?Madde AdıGörüntüle