Madde Detay

Asıl adı Memiş olan âşık, şiirlerinde Sıtkî mahlasını kullanmıştır. Daha önce “Aziziye” adıyla Sivas’a bağlı olan Pınarbaşı ve hâlâ Bünyan ilçesine bağlı olan Gergeme köyünde 1820 yılında doğmuştur. Sıtkî, iyi bir tahsil görmemiş ancak dinî bilgisi dolayısıyla uzun müddet imamlık görevinde bulunmuştur (Satoğlu 1970: 70). Bu nedenle de “Memiş Hoca” lakabı ile tanınmıştır (TDEA 1998: 1). 1912 yılında 72 yaşında iken, doğduğu köy olan Gergeme’de vefat etmiştir (Deniz 1981: 19). 

Rasim Deniz, Erciyes Dergisi’ndeki “Sıtkî” başlıklı yazısında Sıtkî mahlasıyla şiirler söyleyen Yozgat Akdağmadeni'nin Bozhöyük köyünden Sıtkî Baba ile Bünyan’ın Gergeme köyünden olan âşık Sıtkî'yı karıştırmamak gerektiğine dikkat çekmiş ve Bözhöyüklü Sıtkî’nin Sünni olmadığını Gergemeli Sıtkî’nin ise Sünni olduğunu belirtmiştir (Deniz 1981: 19). Sıtkî, şiirlerini umumiyetle irticalen söylemiş ve hicivleriyle tanınmıştır (Satoğlu 1970: 70). Sıtkî'nın gerek divan gerekse halk şiiri geleneğine uygun şiirleri vardır. Hece ile yazdığı şiirlerin çoğu, imamlık yaptığı köylerde karşılaştığı olaylar karşısında irticalen söylediği hicviyelerdir. Bu hicivler halk hafızasında daha çok yer ederek günümüze ulaşmıştır. Sıtkî'nin gerek divan gerek halk tarzında yazdığı ve söylediği bütün şiirlerinde dili oldukça sadedir (Kalkan 1996: 40).

Deniz, Rasim (1981). “Sıtkî”, Erciyes. Yıl: 4. 46: 19-20. 

Kalkan, Emir (1996). Kayseri Şairleri. Kayseri: Kayseri Büyükşehir Belediyesi. 

Satoğlu, Abdullah (1970). Kayseri Şairleri. Ankara: As Yay.

"Sıtkî" (1998). Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi. C. 8. İstanbul: Dergâh Yay. 1. 

"Sıtkî" (2007). Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi. C. 7. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yay. 604.

Münacaat

Dehr içinde dertlisin dermane yalvar Sıtkıyâ 

Evvel âhir bir olan Pünhâne yalvar Sıtkıyâ 

Değme tabip çere kılmaz biçâre mecrûhuna 

Dert verip dermâneden Gufrâne yalvar Sıtkıyâ 

Çek elini mâsivadan gözet ol bâb-ı riza 

Alıp ele zülfikârı kâfire kıldı ceza

Şâh-ı merdan ismin almış ol Aliyyül-Murtaza 

Haydar-ı kerrar olan Arslana yalvar Sıtkıyâ 

Hâke saldı nice serverler serir-i efseri 

Neyledi çarhı devreden o şeh-i İskenderi 

Bâhusus ki Hatemennebiyyin olan Peygamberi 

Ol şefi’ül-müznibin kâne yalvar Sıtkıyâ

Kalkan, Emir (1996). Kayseri Şairleri. Kayseri: Kayseri Büyükşehir Belediyesi. 40.

Hiciv

Geriden baktım da koşanda davar 

Oturmuş altına sütün sağar 

Ümmühanoğlunda bir kancık zağar 

Oşt demeden kaptı beni neyleyim 

Dilerim Mevladan sütün dökülsün 

Alnın yere gelsin, diş'in sökülsün 

Ümmühanoğlunda bir piç katırsın 

Çüş demedem depti beni neyleyim 

Bâlâ-yı ulâda olduk yalancı 

Bilmedim, zannettin beni dilenci 

Ben çok ihtiyarım sen isten genci 

Şu kocalık belim büktü neyleyim 

Memiş'im de kahvaltıya bakıyor 

Menzil ırak hemen hemen kalkıyor 

Gelin der ki benim dibim çıkıyor 

Üzerine pislik döktü neyleyim 

Deniz, Rasim (1981). “Sıtkî”, Erciyes. Yıl: 4. 46: 19-20.