Madde Detay

Kayseri’de doğdu. Süleymanegî-zâdelerden Pîrî Çelebi’dir. Tuhfe-i Nâilî’de Dânişî Pîrî Çelebi olarak yer almaktadır (Kurnaz-Tatcı 2001: 272). İyi bir eğitim alan şair, Hasan Bey’den mülâzım oldu. Papasoğlu, Unkapanı, Haseki, Câmi-i Atîk medresesi ve Edirne’de Câmiardı müderrisi olarak görev yaptı. Ardından kadı olarak atandı. 969/ 1561 yılında Arap-zâde ile birlikte atandığı Mısır’daki kadılık görevine giderken yolda gemilerinin batması üzerine boğularak öldü. Kaynaklar, Arapça ve Farsça da bilen Pîrî Çelebi’nin şiirlerinin çok beğenildiğini belirtir (Kılıç 2010: 507, Sungurhan 2009: 297).

Ekinci, Ramazan (2013). Vefeyât-ı Ayvansarâyî (İnceleme-Tenkitli Metin). İstanbul: Buhara Yay.

İpekten, Halûk, Mustafa İsen, Recep Toparlı, Naci Okçu ve Turgut Karabey (1988). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KTB Yay. 

İsen, Mustafa (1994). Künhü’l-Ahbar’ın Tezkire Kısmı. Ankara: AKM Yay.

Kayabaşı, Bekir (hzl.)(1997). Kaf-zâde Fâ’izî’nin Zübdetü’l Eşâr’ı. Doktora Tezi. Malatya: İnönü Üniversitesi.

Kılıç, Filiz (hzl.) (2010). Âşık Çelebi, Meşâirü'ş-Şuarâ. İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yay.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Nail Tuman, Tuhfe-i Nâilî. Ankara: Bizim Büro Yay.

Riyâzî. Riyazu'ş-Şuarâ. Millet Ktp. Ali Emiri Ef. 1346. 31.

Solmaz, Süleyman (hzl.) (2005). Ahdî ve Gülşen-i Şuarâsı. Ankara: AKM Yay.

Sungurhan Aysun (hzl.) (2008). Beyânî, Tezkiretü'ş-Şuarâ. Ankara: Kültür Bak. Yay. E-kitap:http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-215416/h/giris.pdf [erişim tarihi: 02.09.2014]

Sungurhan Eyduran, Aysun (hzl.) (2009). Kınalızâde Hasan Çelebi, Tezkiretü’ş-Şu’arâ. Ankara:Kültür Bakanlığıe-kitap:http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-219121/h/girishc.pdf [erişim tarihi 02.09.2014]

Şemseddin Sâmî (1311). Kâmûsü’l-A’lâm. C.3. İstanbul.

Dil uzadursa yaşuma deryâ kenârda

Âhum çok oynadur anı bu rûzgârda

Bu âh-ı âteşîn ile deryâ-yı gamda dil

Bir keştidür ki bahre salupdur yanârda

Tek devlet-i visâli ele girsün ol şehün

Mansıb olursa Dânişî olsun kenârda 

(Solmaz, Süleyman (hzl.) (2005). Ahdî ve Gülşen-i Şuarâsı. Ankara: AKM Yay. 149.)

***

Lebiyle söyleşemezsin şeh-i sühandânun

Hemân agızlıgıdur gonce-i gülistânun

Gördigüm leblerünün oldı miyânı şekker-âb

Çıkdı nâziklik ile aralarından sühanun 

(Sungurhan Eyduran, Aysun (hzl.) (2009). Kınalızâde Hasan Çelebi, Tezkiretü’ş-Şu’arâ. Ankara:Kültür Bakanlığıe-kitap:http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-219121/h/girishc.pdf [erişim tarihi 02.09.2014]. 297.)

***

Arz idüp n’eylersin ey dil tâze dâgun dil-bere

Geçmez ol sîmîn-berün yanında füls-i ahmere 

***

Her kaçan hâkî tenümden yâr peykânın alur

Koparur ben hastesinün yüregin cânın alur 

***

Nişân olmayıcak tîr-i belâ-yı yâre cân gitmez

Ne var bî-hayr ise ‘âşık cihândan bî-nişân gitmez

(Kılıç, Filiz (hzl.) (2010). Âşık Çelebi, Meşâirü'ş-Şuarâ. İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yay. 507)

***

Kâmeti halka teni zerd olanı unutma

Kulagunda küpe olsun senün ey gül sözimüz 

(Sungurhan Eyduran, Aysun (hzl.) (2009). Kınalızâde Hasan Çelebi, Tezkiretü’ş-Şu’arâ. Ankara:Kültür Bakanlığıe-kitap:http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-219121/h/girishc.pdf [erişim tarihi 02.09.2014]. 297)