Madde Detay

Kahramanmaraş’ın Andırın ilçesinde dünyaya gelmiştir. İlk, orta ve lise öğrenimini bu ilçede tamamlayan Zengin, lisans eğitimi için İstanbul’u seçmiştir. Lisans eğitimini Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik bölümünde tamamlayarak 1997 yılında buradan mezun olmuştur. Henüz üniversite sıralarındayken 1996 yılında Mavikuş isimli çocuk edebiyatı dergisinin yazı işleri müdürlüğü görevini icra etmiştir. 18 sayı olarak yayımlanan dergi, 1997 yılında Türkiye Yazarlar Birliği tarafından yılın "Çocuk Edebiyatı" ödülüne layık görülmüştür. Yine üniversite zamanları olan 1996-1997 yılları arasında, Milli Gazete'nin kültür sanat sayfasında "Kurşunkalem" isimli haftalık yazılar yazmıştır. Yine Türkiye Yazarlar Birliği tarafından 2003 yılında, yıl içerisinde yayımladığı çocuk kitapları ile “2003 Yılı Çocuk Edebiyatı" ödülüne layık görülmüştür. Bunların dışında Zengin, gazeteci ve televizyon programcısı olarak da ön plana çıkmaktadır.

Yazar, (kendi ifadeleriyle) sadece çocuklar için yazabilmeyi dilediğini ve çocuklar için yazarken saf bir neşe duyduğunu belirtmektedir. Çünkü çocuklar için yazıyor olmanın her şeyden önce bir arınma, fazlalıklarından kurtulma süreci olduğunu ifade etmektedir. Ona göre çocuklarla iletişim kurmak ve onlarla konuşmak, yetişkinler için bir şeyler üretirken bürünülen yalnızlıktan daha verimli şeylerin ortaya çıkmasına yardımcı olmaktadır. Yetişkinlerle çocukları iki ayrı gruba ayırdığında tercihini çocukların safında durarak yapan Zengin, hiçbir şeyin ve hiç kimsenin çocuklar kadar saf ve yalın olamayacağını düşünmektedir. Bir Miyav İki Hav Hav isimli kitabındaki “Fillerin en çok sevdiği çiçeğin adıdır karanfil. Eskiden ismi sadece ‘karan’ olan bu çiçeği filler çok sevdiği için, karanfil adı verilmiştir. Belki de karanfili koklayabilmek için uzamıştır fillerin hortumları…” (Zengin 2013: 71) cümleleriyle de çocukların bu saf ve yalınlığına hitap etmeye çalışmıştır. Şüphesiz ki çocuklar haricinde hiçbir canlı karan çiçeğinin adının, sırf filler bu çiçeği çok sevdiği için sonuna ‘fil’ eklenerek karanfil olabileceğini hayal edemezdi. Veya hiçbir canlı fillerin hortumlarının bu çiçeği koklayabilmek için uzayabileceğini aklına getiremezdi. Bundan dolayı yazar, çocuğun elinden hayal gücünü alırsanız geriye sadece büyük bir insanın kalacağını belirtmiştir.

Gazoz Kapağı isimli kitabıyla çocuk edebiyatı alan yazınında çok fazla rastlamadığımız deneme türüne ait eser vermiştir. Yazar, deneme türündeki yazılarında şiirsel bir anlatımı tercih etmiş ve metinlerini farklı cümle yapıları ve okuyucuya sorduğu kısa soru kalıplarıyla süslemiştir. Böylelikle çocukların hem edebiyatın var olan inceliğinin tadına varmalarını istemiş hem de onların hayal gücünü geliştirmeye çabalamıştır. Gazoz Kapağı adlı eserinde yer alan "Küçük Şeyler" isimli metninde okuyucuyla senli benli konuşması, onlara sorular sorması ve farklı cümle kalıplarının bulunması gibi güzel örneklere rastlanılmaktadır. “Sana mavi dediğimde, çiçek mi düşünüyorsun yoksa deniz mi?” (Zengin 2013: 34) ifadesi hem çocuğun hayal gücünü harekete geçirmesi hem de kitapta kullanılan soru cümlelerini temsil etmesi açısından güzel bir örnek olarak okuyucunun karşısına çıkmaktadır.

Yazarın kendisiyle yapılan bir röportajda bahsettiği gibi çocuklara öğretileceklerden çok, onların ruh halini anlamaya çalışırken öğrenilecek şeylere ilgisi dikkati çekmektedir. Çocuğa, gerçeklerin hayalle anlatılabileceğini savunan yazar, onlar için neden yazdığını ve yazmaya devam ettiğini de şu sözlerle açıklamaktadır: “Aslında okuyamadığım kitapları okumak için yazıyorum. Yazdıklarım yazılmış olsa, muhtemelen yazıyor olmazdım. Ama tabii çocuklar için yazıyor olmak müthiş bir ruh huzuru sağlıyor. İnceliyor kalemim, saflaşıyor kalbim. Ağaca bakmak, çimende yuvarlanmak, gökyüzüne bakıp ıslıkla şarkı söylemek gibi bir şey bu.” (Börekçi 2018). Yazarın sözlerinden de anlaşılacağı üzere O, çocuklar için yazmanın tadına doyamadığı için yazmaya devam etmekte ve onlar için yazarken güzel duygu değişimleri yaşamaktadır.