Madde Detay

Asıl adı Arap Demir olan âşık, 1948 yılında Çorum’un Tarhan köyünde doğmuştur. Kaynaklarda hayatı hakkında yeterli kadar bilgi bulunmamaktadır. İlköğrenimini bitirdikten sonra çalışmak için Ankara’ya gelir. Daha sonra evlenir ve üç çocuğu olur (Halıcı 1992: 167).

Arap Demir, henüz dünyaya gelmeden mahlası rüyada babasına söylenir. Bu nedenle kendisi Arabî ve Arabali mahlaslarını kullanır. Arabî, Hüseyin Çırakman tarafından yetiştirilir. Kendisi de Coşkun Gönüllü ve Hasan Kaplanî’ isimli çırakları yetiştirir (TDEA 2003: 131). Âşığın şiirlerinde teşbih ve kinaye gibi edebî sanatları çok iyi kullandığı görülür. Hayattan zevk alamadığını söyleyen âşık, bir yandan da “Mecnun’un gezdiği çöldür servetim” diyerek şiirlerine ilham veren zorlu hayatının onun için zengin bir kaynak olduğunu söylemekten kendini alamaz. Âşık, genellikle 11’li hece ölçüsünü kullanır ve dörtlük sayısı 3-6 arasında değişir.

Şiirlerini genellikle lirik tarzda ele alan Arabî, halk söyleyişlerine de yer verir. Genellikle şiirlerine karamsarlığın hâkim olduğu dikkat çeker. Bu şiirlerden âşığın hayatının zorluklar içinde geçmiş olduğu anlaşılır. Gurbette olmaktan yakınır, yüzünün gülmediğinden ve memleketine olan özleminden dem vurur. Âşık, bir taraftan da "Gerçek adem isen hatanı düzelt / Hilebaz olursan dost senden kaçar" gibi mısralarıyla insanoğluna öğütler verir. Şiirlerinde cahile de âlime de seslendiği görülür. Kullandığı kelimelerden hareketle âşığın tasavvuf bilgisinin olduğu söylenebilir. Ayrıca şiirlerinde Leylâ ile Mecnun, Ferhat ile Şirin, Kerem ile Aslı'nın yanı sıra Hz. Hüseyin, Eyüp gibi tarihî kişilikler ile Kerbela olayına da şiirlerinde yer verir.

Şiirlerinden bazılarının adları "Eller İçinde", "Servetim", "Dert Yanma Cahile", "Seninkinden Başkadır", "Ölmek Üzere"dir. Âşığın aynı zamanda Dertlerim Dolu adlı bir de şiir kitabının olduğu belirtilir (Halıcı 1992: 167-170).