Madde Detay

Gümülcine’de doğdu. Ortaöğrenimini Edirne Lisesi'nde, yükseköğrenimini ise 1944’te İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nde tamamladı. 1945 ile 1950 yılları arasında Sivas, Diyarbakır, Erzincan liselerinde ve Erzurum Öğretmen Okulu'nda öğretmenlik yaptı. 1950’de öğretmenliği bırakarak İstanbul’da gazeteciliğe başladı. Tasvir ve Cumhuriyet gazetelerinde çalıştı. Çeşitli gazete ve dergilerde yazıları yayımlandı. Cumhuriyet gazetesinde uzun yıllar muhabir, yazar ve tashih şefi olarak çalışan Baydar, 1971 ve 1973 yıllarında Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Gazetecilik Başarı Ödülü aldı. İnci, Yücel, Varlık, Cumhuriyet dergi ve gazetelerinde araştırma yazıları ve önemli düşünce, sanat ve politika adamlarıyla yaptığı konuşmalarıyla tanındı (Altınkaynak 2017: 141)

Mustafa Baydar, Cumhuriyet gazetesinden emekli oldu. 1976'da İstanbul'da hayatını kaybetti. Kozlu Mezarlığı'nda gömülüdür (Necatigil 2007: 118).

Mustafa Baydar, edebiyatımızda Atatürk ve devrimlerini tanıtan yazılar ve röportajlarıyla öne çıkmıştır. Baydar’ın tanınmasını sağlayan eseri, 1954-1960 yılları arasında yapılmış röportajları içeren Edebiyatçılarımız Ne Diyorlar adlı kitabıdır. 1960 yılında yayımlanan eser, döneminin önde gelen ya da yeni tanınmaya başlamış elli edebiyatçısıyla yapılmış röportajlardan oluşmaktadır. Baydar, röportajlarında basmakalıp sorulardan ziyade görüştüğü kişinin o dönemde içinde yer aldığı edebiyat akımlarına, tartışmalara, dünya görüşüne uygun sorular sormuştur. Röportaj yapılan kişilerden bazıları edebiyat dünyamızda unutulmuş olsa da eserdeki isimlerin çoğunluğu Yahya Kemal Beyatlı, Halide Edip Adıvar, Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Refik Halit Karay, Behçet Necatigil, Peyami Safa, Cahit Sıtkı Tarancı, Ahmet Hamdi Tanpınar gibi Türk edebiyatının yetkin isimleridir. Baydar, fikir ve sanat adamlarını toplumun öncüleri olarak görür. Bu nedenle yaptığı röportajlarla, toplumun onları her yönüyle tanımasını amaçlamıştır. Mustafa Baydar, Ruşen Eşref Ünaydın'ın bir de tanıtım yazısının bulunduğu Edebiyatçılarımız Ne Diyorlar adlı eserinin ön sözünde şunları söyler: "Sanat adamlarını eserlerinden tanımak şüphesiz en doğru yoldur. Ama yine de kalacak boşlukları doldurmak, zihinde belirecek merakları gidermek istersek ne yapacağız? Bu takdirde yapılacak en doğru hareket, eser sahibi ile yüz yüze gelip konuşmaktır. Bizce karanlık kalan bazı noktaların aydınlanması ve sanatçının gerçek çehresiyle, 'bütün' olarak öğrenilmesi ancak bu şekilde sağlanabilir." (Baydar 2015: 17)