Madde Detay

Asıl adı Mehmed olan şair şiirlerinde Edîb mahlasını kullanmıştır. Edîb'in 18. yüzyıl şairlerinden olduğu, Ahmed Lütfî Efendi’nin yazdığı şuara tezkiresinden anlaşılmaktadır. Kendisi hakkında diğer kaynaklarda hiçbir bilgi verilmemiştir. Ahmet Lütfî Efendi'nin verdiği bilgiye göre; Tekirdağlıdır ve Şumulizade lakabıyla tanınmıştır. Mühürdarlık, Niş Defterdarlığı, kaptan-ı derya Hâfız Ahmed Paşa'nın divan efendiliği, Basra defterdarlığı görevlerinde bulunmuş ve bu görevinden dönüşü esnasında vefat etmiştir. Zarif ve beliğ şiirleri vardır. Ayrıca divanî hatta da oldukça mahirdir ( Ahmed Lütfî’den akt. Oy 1995: 91).  Edîb’in doğum tarihi gibi ölüm tarihi de bilinmemektedir. 

Ahmet Lütfi Efendi’nin tezkiresinde bu bilgilerden sonra bir gazeli ile bir kasidesinden seçilmiş bazı beyitleri vardır. 

Ahmed Lütfî. Tekirdağlı Şairler.  DTCF Ktp. Nr. I/457. vr. 2b.

Oy, Aydın (1995). Yüzyıllar Boyunca Tekirdağlı Şairler ve Yazarlar. İstanbul: Tekirdağ Valiliği Yay.

Gazel

Şikâyet itmesün bir kimse kat’â   gül-izârından

Hazânı gözlesün lâbüddür ol evvel bahârından

Sakın gam çekme aslâ Hak ider maksûduna vâsıl

Çıkar gel hevli kalbinden sefer yeğdir karârından

Humâr-ı ye’se düşme sun'-ı Hakk’ı gel temâşâ kıl

Nedir me’mûl olan bu dehr-i fânînin kibârından

Kümeyt-i hâme kılsun sahn-ı dilde şevk ile cilve

Ne lâzım imbisât-ı kalbe dûr olmak diyarından

Firâk-ı yâr ile ahvâli gayet müşkil olmuşdur

Edîb’in râzı ol gurbet ilinde i’tizârından

(Oy, Aydın (1995). Yüzyıllar Boyunca Tekirdağlı Şairler ve Yazarlar. İstanbul: Tekirdağ Valiliği Yay. 91.)