HAFIZ KÂMİL, Hüseyin

(d. ?/? - ö. ?/?)
âşık
(Âşık / 19. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

Hafız Kâmil'in asıl adı Hüseyin olup 20. yüzyılın ilk yarısında yaşamıştır. Doğum ve ölüm tarihi maalesef tespit edilememiştir. Sivas’ın Divriği ilçesinin Erekli köyünde doğmuştur. Çevresinde “Böcek Hoca” olarak şöhret sağlayan Hafız Kâmil, ömrünün büyük bölümünü İstanbul’da geçirmiştir. Çarşıda-pazarda “Ya Haydar” diye diye gezindiği için “deli” sanılıp bir ara akıl hastanesine atıldığı da olmuştur. Şiirlerinde, Seyyid olduğunu ifade etmiştir (Aslanoğlu 2006: 397-403).

Rüyasında “Tutiya” adlı bir kıza âşık olduktan sonra, çoğu şiirlerini onun aşkıyla söylemiştir. Rüyasında kendisine “Sefil Nazmî” denilmiş ve bu yüzden şiirlerinde “Nazmî” olarak tapşırmıştır (Kaya 2005: 299-300); ancak bazı şiirlerinde de Hafız Kâmil mahlasını kullanmıştır. Şiirlerinde daha ziyade Alevi-Bektaşi inancını yansıtmıştır. Bazı şiirlerinin ayakları zayıf olsa da Hafız Kâmil teknik yönden başarılı bir şairdir. Elimizdeki 33 numaralı cönkte onlarca şiiri vardır (Kaya 2005: 299-309; Kaya 2009: 260).

 

 


 

Kaynakça

Aslanoğlu, İbrahim (1961). Divriği Şairleri. İstanbul: Ekin Basımevi.

Aslanoğlu, İbrahim (2006). Sivas Meşhurları. C. I. Ankara: Sivas Valiliği 1000 Temel Eser Yay.

Kaya, Tâhâ Tuna (2005). “Nazmî”, Folklor/Edebiyat. Ocak. 41:  299-309.

Kaya, Doğan (2009). Sivas Halk Şairleri. C. 4. Sivas: Sivas Valiliği Yay.

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: DR. DOĞAN KAYA
Yayın Tarihi: 06.02.2015
Güncelleme Tarihi: 07.12.2020

Eserlerinden Örnekler

Şah-ı Merdan Ali

“Dertliyim” dedim de hasta mı sandın

Menim derdim Şah-ı Merdan Ali’dir

Sefil gezerim de yasta mı sandın

Menim derdim Şah-ı Merdan Ali’dir

 

Ne gayet hastayım ne gayet sefil

Olmadın halimden bilmedin gafil

Derde salan derununda bir tıfıl

Menim derdim Şah-ı Merdan Ali’dir

 

Eyvallah âşıka kelamı Hak’tır

Dünya kahrı için derdimiz yoktur

Lâkin dert demenin manası çoktur

Menim derdim Şah-ı Merdan Ali’dir

 

Men derim ki “Menim derdim aşk derdi”

Yad el der ki “Kazma kürek taş kırdı”

Esridip coşturup böyle aşk verdi

Menim derdim Şah-ı Merdan Ali’dir

 

Bülbül olup konsam gülden güllere

Balık olup dalsam gölden göllere

Seyyah olup gitsem ilden illere

Menim derdim Şah-ı Merdan Ali’dir

 

Tutiya ilmine meylimi versem

Aşk ile mest olup naralar ursam

Nice bunun gibi çileler görsem

Menim derdim Şah-ı Merdan Ali’dir

 

Hafız Kâmil bu kelâmı doğuran

İstanbul ilinde “Haydar” bağıran

Peşti midir hal eyleyip yoğuran

Menim derdim Şah-ı Merdan Ali’dir

Kaya, Doğan (2009). Sivas Halk Şairleri. C. 4. Sivas: Sivas Valiliği 1000 Temel Eser Yay. 260.


İlişkili Maddeler

Sn.Madde AdıD.Tarihi / Ö.TarihiBenzerlikİncele
1HÜSNÎ, Sarıhatip-zâde Hüseyind. 1843 - ö. 1917Doğum YeriGörüntüle
2GÜMÜŞ, Elif Yıldırımd. ? - ö. 1944Doğum YeriGörüntüle
3SADIK, Hüseyin, Kara Hüseyind. 1850? - ö. ?Doğum YeriGörüntüle
4HÜSNÎ, Sarıhatip-zâde Hüseyind. 1843 - ö. 1917Doğum YılıGörüntüle
5GÜMÜŞ, Elif Yıldırımd. ? - ö. 1944Doğum YılıGörüntüle
6SADIK, Hüseyin, Kara Hüseyind. 1850? - ö. ?Doğum YılıGörüntüle
7HÜSNÎ, Sarıhatip-zâde Hüseyind. 1843 - ö. 1917Ölüm YılıGörüntüle
8GÜMÜŞ, Elif Yıldırımd. ? - ö. 1944Ölüm YılıGörüntüle
9SADIK, Hüseyin, Kara Hüseyind. 1850? - ö. ?Ölüm YılıGörüntüle
10HÜSNÎ, Sarıhatip-zâde Hüseyind. 1843 - ö. 1917Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
11GÜMÜŞ, Elif Yıldırımd. ? - ö. 1944Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
12SADIK, Hüseyin, Kara Hüseyind. 1850? - ö. ?Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
13HÜSNÎ, Sarıhatip-zâde Hüseyind. 1843 - ö. 1917Madde AdıGörüntüle
14GÜMÜŞ, Elif Yıldırımd. ? - ö. 1944Madde AdıGörüntüle
15SADIK, Hüseyin, Kara Hüseyind. 1850? - ö. ?Madde AdıGörüntüle