Madde Detay
KÜNÛZÎ
(d. ?/? - ö. ?/?)
divan şairi
(Divan/Yazılı Edebiyat / 17. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4
Künûzî’nin
hayatı hakkında tezkirelerde ve biyografik kaynaklarda herhangi bir bilgi
bulunmamaktadır. Şairin kaleme almış olduğu Kaşa Şehrengizi’nden hareketle hayatı
hakkında birtakım çıkarımlarda bulunmak mümkündür. Şair Kaşa Şehrengizi’nde üç yerde Künûzî mahlasını kullanmış olsa da asıl
ismi, memleketi ve öğrenimi gibi hayatına ışık tutacak herhangi
bir bilgiye yer vermemiştir. Ancak eserinin birkaç yerinde
esaret altında olduğunu ve bu eserini de günümüzde Tokaj diye adlandırılan ve
Kuzey Macaristan’da bulunan Tokay şehrinde esirken yazdığını söylemiştir.
Eserdeki hasbihali hakkında verdiği ifadelerden Kaşa’dayken de esarette olduğu
anlaşılmaktadır. Bu durumda Künûzî, hem Kaşa hem de Tokay’da esaret içinde
bulunmuş ancak eserini Tokay’da kaleme almıştır. Künûzî’nin ne zaman ve niçin
esir düştüğünü kestirmek şimdilik mümkün değildir. Ancak esir bulunduğu
şehirlerin Osmanlı’nın Orta Macaristan sınırındaki serhat boyu olmasından
hareketle Osmanlı’nın bu bölgelere yaptığı seferlerden birinde esir düşmüş
olabileceğine hükmedilebilir. Kaldı ki şairin Kaşa’nın Müslümanların eline
geçmesi için niyazlarda bulunduğu beyitler bu hükmü destekler mahiyettedir. Künûzî’nin
hayatıyla ilgili en önemli çıkarımlardan birisi de bir beyitte Şehrengiz’in
yazılışına 1035/1625-26 yılını tarih düşürmüş olmasıdır. Bu da şairin bu
tarihte hayatta olduğunu göstermektedir.
Eserleri
Kaşa Şehrengizi: Şimdilik bilinen tek
nüshası bulunan eser, Berlin Devlet Kütüphanesinde “Ms.
Diez A. Octav 159” numaralı şiir ve fevâid mecmuasının 108b-111b varaklarında “Şehr-i Kaşa’nuñ Vasfı vü Medh-i Cemîlidür”
başlığıyla kayıtlıdır. Hâtime bölümündeki bir beyitte eserin yazılışına
1035/1625-26 yılı tarih olarak düşürülmüştür. 157 beyitten müteşekkil olan Kaşa Şehrengizi, mesnevi nazım şekli ve
hezec bahrinin mefâ’îlün mefâ’îlün
fe’ûlün kalıbı ile yazılmıştır. Şehrengiz
içinde Korlad adlı bir güzel hakkında yazılmış beş beyitlik bir gazel ile yedi
bentlik bir murabba da yer almaktadır.
“Münâcât, sebeb-i telif, Kaşa şehri/şehir
güzellerinin tavsifi” ile “hatime” bölümlerinden müteşekkil olan Kaşa Şehrengizi, sahip olduğu muhtevayla
daha önce yazılmış olan şehrengizlerle benzerlik gösterir. Şehrengiz türünde
yazılan birçok eserde olduğu gibi bu eserde de Kaşa şehrinin tavsifi yapılmış,
ardından bu şehirdeki kadın ve erkek güzellerin vasıfları dile getirilmiştir.
Ancak şair, diğer şehrengizlerden farklı olarak şehirdeki bu güzelleri şahıs
bazında ayrı ayrı tavsif etmemiş; bu güzeller içinde sadece Korlad adlı bir
Macar güzelinin vasıflarını ve ona beslediği duyguları terennüm etmiştir. Şair,
karşılıklı muhaverede bulunacak kadar aralarının iyi olduğu bu şahıs hakkında
ayrıca bir gazel bir de murabba yazmıştır. Bu özellikleriyle Kaşa Şehrengizi, hem Osmanlı coğrafyası
dışında bulunan bir şehir hakkında yazılmış olması hem de Müslüman olmayan
güzellerin tavsifinde bulunulması bakımından edebiyatımızdaki diğer şehrengizlerden
farklılık arz etmektedir.
Kaynakça
Kaplan, Yunus (2019). “Künûzî ve Kaşa Şehrengizi”. Dede Korkut, Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi 8 (19): 178-202.
Mecmua-i Eş’âr ve Fevâ’id. Berlin Devlet Kütüphanesi. Ms. Diez A. Octav 159. vr. 108b-111b.
Madde Yazım Bilgileri
Yazar: DOÇ. DR. YUNUS KAPLANYayın Tarihi: 08.05.2021Güncelleme Tarihi: 08.05.2021Eserlerinden Örnekler
Kaşa Şehrengizi’nden
Şehr-i Kaşanuñ Vasfı vü Medh-i Cemîlidür
İşit bir muhtasar söz söyleyelüm
Yazup birkaç satır nazm eyleyelüm
Sözümüz diñleyene söylerüz biz
Velî diñlemeyeni n’eylerüz biz
Söz ehlidür olan nutkına sâdık
K’olur cândan Hakuñ vechine ʻâşık
Ne bilsün söz nedür hayvân-ı nâ-dân
Kim anı kaplamışdur fiʻl-i şeytân
Diyelüm size uşta bir hikâyet
Velî hoşça hikâyetdür be-gâyet
Ki göñli diñleyenüñ rûşen ola
Açıla bâg u bâgçe gülşen ola
Çü gülzâr açılur bülbül hezârân
İderler gice gündüz âh [u] efgân
Gel ey söz ehli tatvîl itme söz[i]
Beyâna başla yine bakar göz[i]
Alan bir kıldan alur ey birâder
Okur bir noktadan Hakkı ser-â-ser
Size yâd idelüm bir şehr-i aʻzam
Gel imdi dut kulaguñ diñ(i)le hem
Kim anuñ adına Kaşa dimişler
Güzellerin gören şaşa dimişler
Diyelüm imdi vasfını Kaşanuñ
Duragı ola şâyed perîşânuñ
ʻAcâ’ib yirde urulmış binâsı
Sanasın olmaya âhir fenâsı
Olupdur bir yanı bâg u gülistân
İder bülbülleri feryâd u efgân
Kaçan bülbülleri âvâz iderler
Cihânı dükeli dem-sâz iderler
İrişdükde bahâr eyyâm[ı] ey cân
Kalurdı cân u dil hayretde hayrân
Nişânuñ gösterür bâgı cinânuñ
Degül yañlış bu söz terk it ki anuñ
Dahı sol cânibüni taga virmiş
Nice kim sag cânibüni bâga virmiş
Çıkup kebk yürür oynar içinde
Güzel sovuk sular kaynar içinde
ʻAcâ’ib tag durur bî-hadd [ü] gâyet
Dutupdur bir nice lîk? pür-âfet
Geyer çünkim yeşil ton ol ulu tag
Olupdur sanasın tag üstine bâg
Hezârân dürlü kuzgun nagme dutar
Figân eyler o tag üstinde anlar
Kılurlar sanasın üstinde pervâz
Okur her birisi bir dürlü sâz
Dahı bir yanı diñle ey karındaş
Güzel çayır çemendür tag ile taş
Biter içinde yonca dahı tarkıl
Ovayı kaplamış[dur] bir niçe kıl
Çiçekler dürlü dürlü sad hezârân
Kalur hayretde içine giren cân
Güzel sovuk sular kaynar içinde
Garîb bülbül müdâm aglar içinde
Dahı bugdayı vü arpası vâfir
Velîkîn âdemîsi cümle kâfir
Akar dördinci yanında a[nuñ cû]
Girür ol su içine niçe gül-rû
Degirmenler dutupdur su yüzüni
Hisâb itmek ne lâzum bir gözüni
Figân idüp degirmenler kılur un
Sanasın Leyliyi
aldurdı Mecnûn
(Kaplan,
Yunus (2019). “Künûzî ve Kaşa Şehrengizi”. Dede Korkut, Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi 8 (19): 178-202.)
Yayın Tarihi: 08.05.2021Güncelleme Tarihi: 08.05.2021Eserlerinden Örnekler
Kaşa Şehrengizi’nden
Şehr-i Kaşanuñ Vasfı vü Medh-i Cemîlidür
İşit bir muhtasar söz söyleyelüm
Yazup birkaç satır nazm eyleyelüm
Sözümüz diñleyene söylerüz biz
Velî diñlemeyeni n’eylerüz biz
Söz ehlidür olan nutkına sâdık
K’olur cândan Hakuñ vechine ʻâşık
Ne bilsün söz nedür hayvân-ı nâ-dân
Kim anı kaplamışdur fiʻl-i şeytân
Diyelüm size uşta bir hikâyet
Velî hoşça hikâyetdür be-gâyet
Ki göñli diñleyenüñ rûşen ola
Açıla bâg u bâgçe gülşen ola
Çü gülzâr açılur bülbül hezârân
İderler gice gündüz âh [u] efgân
Gel ey söz ehli tatvîl itme söz[i]
Beyâna başla yine bakar göz[i]
Alan bir kıldan alur ey birâder
Okur bir noktadan Hakkı ser-â-ser
Size yâd idelüm bir şehr-i aʻzam
Gel imdi dut kulaguñ diñ(i)le hem
Kim anuñ adına Kaşa dimişler
Güzellerin gören şaşa dimişler
Diyelüm imdi vasfını Kaşanuñ
Duragı ola şâyed perîşânuñ
ʻAcâ’ib yirde urulmış binâsı
Sanasın olmaya âhir fenâsı
Olupdur bir yanı bâg u gülistân
İder bülbülleri feryâd u efgân
Kaçan bülbülleri âvâz iderler
Cihânı dükeli dem-sâz iderler
İrişdükde bahâr eyyâm[ı] ey cân
Kalurdı cân u dil hayretde hayrân
Nişânuñ gösterür bâgı cinânuñ
Degül yañlış bu söz terk it ki anuñ
Dahı sol cânibüni taga virmiş
Nice kim sag cânibüni bâga virmiş
Çıkup kebk yürür oynar içinde
Güzel sovuk sular kaynar içinde
ʻAcâ’ib tag durur bî-hadd [ü] gâyet
Dutupdur bir nice lîk? pür-âfet
Geyer çünkim yeşil ton ol ulu tag
Olupdur sanasın tag üstine bâg
Hezârân dürlü kuzgun nagme dutar
Figân eyler o tag üstinde anlar
Kılurlar sanasın üstinde pervâz
Okur her birisi bir dürlü sâz
Dahı bir yanı diñle ey karındaş
Güzel çayır çemendür tag ile taş
Biter içinde yonca dahı tarkıl
Ovayı kaplamış[dur] bir niçe kıl
Çiçekler dürlü dürlü sad hezârân
Kalur hayretde içine giren cân
Güzel sovuk sular kaynar içinde
Garîb bülbül müdâm aglar içinde
Dahı bugdayı vü arpası vâfir
Velîkîn âdemîsi cümle kâfir
Akar dördinci yanında a[nuñ cû]
Girür ol su içine niçe gül-rû
Degirmenler dutupdur su yüzüni
Hisâb itmek ne lâzum bir gözüni
Figân idüp degirmenler kılur un
Sanasın Leyliyi
aldurdı Mecnûn
(Kaplan,
Yunus (2019). “Künûzî ve Kaşa Şehrengizi”. Dede Korkut, Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi 8 (19): 178-202.)
Güncelleme Tarihi: 08.05.2021Eserlerinden Örnekler
Kaşa Şehrengizi’nden
Şehr-i Kaşanuñ Vasfı vü Medh-i Cemîlidür
İşit bir muhtasar söz söyleyelüm
Yazup birkaç satır nazm eyleyelüm
Sözümüz diñleyene söylerüz biz
Velî diñlemeyeni n’eylerüz biz
Söz ehlidür olan nutkına sâdık
K’olur cândan Hakuñ vechine ʻâşık
Ne bilsün söz nedür hayvân-ı nâ-dân
Kim anı kaplamışdur fiʻl-i şeytân
Diyelüm size uşta bir hikâyet
Velî hoşça hikâyetdür be-gâyet
Ki göñli diñleyenüñ rûşen ola
Açıla bâg u bâgçe gülşen ola
Çü gülzâr açılur bülbül hezârân
İderler gice gündüz âh [u] efgân
Gel ey söz ehli tatvîl itme söz[i]
Beyâna başla yine bakar göz[i]
Alan bir kıldan alur ey birâder
Okur bir noktadan Hakkı ser-â-ser
Size yâd idelüm bir şehr-i aʻzam
Gel imdi dut kulaguñ diñ(i)le hem
Kim anuñ adına Kaşa dimişler
Güzellerin gören şaşa dimişler
Diyelüm imdi vasfını Kaşanuñ
Duragı ola şâyed perîşânuñ
ʻAcâ’ib yirde urulmış binâsı
Sanasın olmaya âhir fenâsı
Olupdur bir yanı bâg u gülistân
İder bülbülleri feryâd u efgân
Kaçan bülbülleri âvâz iderler
Cihânı dükeli dem-sâz iderler
İrişdükde bahâr eyyâm[ı] ey cân
Kalurdı cân u dil hayretde hayrân
Nişânuñ gösterür bâgı cinânuñ
Degül yañlış bu söz terk it ki anuñ
Dahı sol cânibüni taga virmiş
Nice kim sag cânibüni bâga virmiş
Çıkup kebk yürür oynar içinde
Güzel sovuk sular kaynar içinde
ʻAcâ’ib tag durur bî-hadd [ü] gâyet
Dutupdur bir nice lîk? pür-âfet
Geyer çünkim yeşil ton ol ulu tag
Olupdur sanasın tag üstine bâg
Hezârân dürlü kuzgun nagme dutar
Figân eyler o tag üstinde anlar
Kılurlar sanasın üstinde pervâz
Okur her birisi bir dürlü sâz
Dahı bir yanı diñle ey karındaş
Güzel çayır çemendür tag ile taş
Biter içinde yonca dahı tarkıl
Ovayı kaplamış[dur] bir niçe kıl
Çiçekler dürlü dürlü sad hezârân
Kalur hayretde içine giren cân
Güzel sovuk sular kaynar içinde
Garîb bülbül müdâm aglar içinde
Dahı bugdayı vü arpası vâfir
Velîkîn âdemîsi cümle kâfir
Akar dördinci yanında a[nuñ cû]
Girür ol su içine niçe gül-rû
Degirmenler dutupdur su yüzüni
Hisâb itmek ne lâzum bir gözüni
Figân idüp degirmenler kılur un
Sanasın Leyliyi
aldurdı Mecnûn
(Kaplan,
Yunus (2019). “Künûzî ve Kaşa Şehrengizi”. Dede Korkut, Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi 8 (19): 178-202.)
Eserlerinden Örnekler
Kaşa Şehrengizi’nden
Şehr-i Kaşanuñ Vasfı vü Medh-i Cemîlidür
İşit bir muhtasar söz söyleyelüm
Yazup birkaç satır nazm eyleyelüm
Sözümüz diñleyene söylerüz biz
Velî diñlemeyeni n’eylerüz biz
Söz ehlidür olan nutkına sâdık
K’olur cândan Hakuñ vechine ʻâşık
Ne bilsün söz nedür hayvân-ı nâ-dân
Kim anı kaplamışdur fiʻl-i şeytân
Diyelüm size uşta bir hikâyet
Velî hoşça hikâyetdür be-gâyet
Ki göñli diñleyenüñ rûşen ola
Açıla bâg u bâgçe gülşen ola
Çü gülzâr açılur bülbül hezârân
İderler gice gündüz âh [u] efgân
Gel ey söz ehli tatvîl itme söz[i]
Beyâna başla yine bakar göz[i]
Alan bir kıldan alur ey birâder
Okur bir noktadan Hakkı ser-â-ser
Size yâd idelüm bir şehr-i aʻzam
Gel imdi dut kulaguñ diñ(i)le hem
Kim anuñ adına Kaşa dimişler
Güzellerin gören şaşa dimişler
Diyelüm imdi vasfını Kaşanuñ
Duragı ola şâyed perîşânuñ
ʻAcâ’ib yirde urulmış binâsı
Sanasın olmaya âhir fenâsı
Olupdur bir yanı bâg u gülistân
İder bülbülleri feryâd u efgân
Kaçan bülbülleri âvâz iderler
Cihânı dükeli dem-sâz iderler
İrişdükde bahâr eyyâm[ı] ey cân
Kalurdı cân u dil hayretde hayrân
Nişânuñ gösterür bâgı cinânuñ
Degül yañlış bu söz terk it ki anuñ
Dahı sol cânibüni taga virmiş
Nice kim sag cânibüni bâga virmiş
Çıkup kebk yürür oynar içinde
Güzel sovuk sular kaynar içinde
ʻAcâ’ib tag durur bî-hadd [ü] gâyet
Dutupdur bir nice lîk? pür-âfet
Geyer çünkim yeşil ton ol ulu tag
Olupdur sanasın tag üstine bâg
Hezârân dürlü kuzgun nagme dutar
Figân eyler o tag üstinde anlar
Kılurlar sanasın üstinde pervâz
Okur her birisi bir dürlü sâz
Dahı bir yanı diñle ey karındaş
Güzel çayır çemendür tag ile taş
Biter içinde yonca dahı tarkıl
Ovayı kaplamış[dur] bir niçe kıl
Çiçekler dürlü dürlü sad hezârân
Kalur hayretde içine giren cân
Güzel sovuk sular kaynar içinde
Garîb bülbül müdâm aglar içinde
Dahı bugdayı vü arpası vâfir
Velîkîn âdemîsi cümle kâfir
Akar dördinci yanında a[nuñ cû]
Girür ol su içine niçe gül-rû
Degirmenler dutupdur su yüzüni
Hisâb itmek ne lâzum bir gözüni
Figân idüp degirmenler kılur un
Sanasın Leyliyi
aldurdı Mecnûn
(Kaplan,
Yunus (2019). “Künûzî ve Kaşa Şehrengizi”. Dede Korkut, Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi 8 (19): 178-202.)