Madde Detay

Adı Mehmet Çetin'dir. Şiirlerinde Âşık Mehmet mahlâsını kullanır. Yörede Ağlayan Âşık olarak bilinir. 1 Şubat 1950 tarihinde Karaman'ın Sarıveliler ilçesinin Ortaköy Mahallesinde doğmuştur. İlkokuldan sonra okuyamamıştır. Ailesinin buna gücü yoktur ve Âşık Mehmet’in omuzlarına büyük yükler yüklenecektir. Babasının adı İshak, annesinin adı Ayşe’dir. 15 yaşında gurbete gider ve amelelik dahil her türlü işte çalışır. 1970 yılında askere alınır ve vatanî görevini tamamlayıp dönünce yine hayat mücadelesine atılır (Ayva 2016: 32; Ayva 2018: 108; Çetin 2016: 3). İzmir’de çalıştığı yıllarda Yılmaz İpek ve Ahmet Günday’dan saz dersleri alır. 1973 yılında evlenir ve yedi çocuğu dünyaya gelir. Dört çocuğunun acısını hayattayken yaşayan Mehmet-Ayşe çiftinin bugün bir oğlu ve iki kızı vardır. Sıcak demirci ustası olan Âşık Mehmet atölyesinde yaptığı kazma, tahra, keser, balta, vb. tarım aletlerini çevre köylerde ve pazarlarda satarak ailesinin geçimini sağlamaktadır (Ayva 2018: 107-109).

Âşık Mehmet’in üslûbunda dikkatimizi çeken unsurlardan biri mizahtır. Kara mizahtan ziyade hayatın normal akışı içerisinde insan tekinin başına gelebilecek gündelik gülünç hikâyeler âşığın dikkatini çekmiş ve bu olaylara şiirler yazmaktan kendini alamamıştır. Doğuştan kekemeliği bulunan âşığın türkü söylerken şiir okurken kekemeliği ortadan kalkmaktadır. Âşık Mehmet, Torosların bağrında kalmış garip bir âşıktır. Yörede, Ağlayan Âşık olarak tanınmaktadır. Özellikle Ortaköy, ve Sarıveliler çevresinde küçük toplantıların şenliklerinin okul çocuklarının davetlerinin vazgeçilmez misafiridir. Güler yüzlü ve dost canlısı bir mizaca sahiptir (Ayva 2018: 110-114). Kendi işinde ailesinin iaşesinde ömrünü geçirmektedir. Şiirlerinde sürekli acı ve keder hissedilir. Âşık Mehmet, bir usta görmemiştir. Herhangi bir âşık meclisinde bulunmamıştır. Genellikle 7, 8 ve 11’li hece ölçüsüyle şiirlerini yazan âşığın şiirlerinde teknik kusurlar oldukça fazladır. Özellikle kafiye ve hece kusurları göze batmaktadır (Ayva 2016: 32-33). Bu teknik kusurlar arı duru Türkçesi ve mahallî söyleyişleri arasında kaybolmaktadır. Bu onun geleneği bilmemesi, sazlı sözlü ortamlara girmemesiyle açıklanabilir. Orijinal deyişleri teknik kusurların gölgesinde kaybolmuş gibidir. Âşık Mehmet’in şiirleri ne yazık ki tam manasıyla işlenip değerlendirilememiştir. Karaman, Konya ve başka yerlerden gelen üniversite öğrencileri zaman zaman kendisinden derleme çalışmaları yapmışlardır. Zaman zaman bölgede tertiplenen törenlerde şiirler okumaktadır. Sarıveliler Belediyesi'nin imkânlarıyla 2016 yılında Ağlayan Âşık/ Ağlayan Âşık Mehmet adlı bir şiir kitabı yayımlanır.