Madde Detay

Şu’le mahlaslı şairin adı Abbas, babasının adı Abdullah’tır. Kaynaklarda Molla Abbas olarak anılmaktadır. 1810’ların sonuyla 1820’lerin başında doğduğu tahmin edilmektedir. Hayatı hakkında oldukça az bilgi vardır. İsfahanlıdır, fakat Gence’de evlenerek buraya yerleşmiştir. Hindistan, İran, Arabistan, Mısır ve Kafkasya’yı gezerek görmüştür. Yaklaşık 70 yaşında olduğu sırada, 1316-17/1899 yılında ölmüştür (Köçerli 2005: 198).

Farsça ve Türkçeyi mükemmel derecede bilen Şu’le’nin şiirlerinin çoğu Türkçedir. Köçerli, Şu’le’nin yayımlanmamış bir şiir mecmuası olduğunu söylerse de, şiirlerini toplu olarak ihtiva eden bir kaynağa henüz rastlanamamıştır. Köçerli, kendi kitabına Gence şehrini anlattığı iki şiiriyle üç beytini almıştır (2005: 198-201). Eldeki şiirlerden, Şu’le’nin fazla yetenek sahibi olmadığı anlaşılmaktadır.

Garayev, Nesreddin (hzl.) (1987). Poetik Meclisler. Bakü: Yazıçı Yay.

Köçerli, Firidun Bey (2005). Azerbaycan Edebiyyatı. C. 2. Bakü: Avrasya Pres Yay.

Gence’nin Vasfı

Gel ey âlem-ârâ gam-hâne Gence

Dönüpsen mahbes ü zindâna Gence

Egerçi zâhiren âbâd olubsan

Olubsan bâtinen vîrâne Gence

Senün üstinde çok kanlar dökilmiş

Binâ-yi dehrden pîrâne Gence

Gehî Osmanlının geh Rus’un oldun

Nasîb oldun gehî Îrân’a Gence

Bu çarhın gâfil olma gerdişinden

Olur devrân yine dolana Gence

Yakîn et sende hîç bir kalb açılmaz

Gide ger bâğ ile bostâna Gence

Olur şâd ol zamânda ki ayağın

Koya bir mescide meydâna Gence

Binâ tutmaz birisi sende yayda

Atarsan her birin bir yana Gence

…

Çeker meydân ü mescid iştiyâkı

Gidende Şu’le Hayastan’a Gence

(Köçerli, Firidun Bey (2005). Azerbaycan Edebiyyatı. C. 2. Bakü: Avrasya Pres Yay. 198-199.)