Madde Detay

Bosna Sancağı’na bağlı Yenipazar’da doğdu. Öğreniminin ardından Fevrî Efendi’ye danişment oldu. Farsça bilgisi, yazı, şiir ve nükteli söz söylemedeki yeteğiyle tanındı. Bir süre dünya işlerini bırakarak dervişlik yoluna girdi. Basra’ya gitti ve Basra Valisi Mehmed Paşa’nın divan kâtibi oldu. Daha sonra Mehmed Paşa ile birlikte Basra’dan ayrıldı. Ereğli’de vefat etti. Kaynaklar, Vahdetî’yi zeki olarak değerlendirip şiirlerinin dervişler ve şairler tarafından beğenildiğini bildirirler.

Açıkgöz, Namık (1982). Riyazü’ş-Şu’arâ. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
Aktan, Ali, vd. (hzl) (1995). Mehmed Süreyyâ Sicill-i Osmânî. İstanbul: Sebil Yay.
İpekten, Haluk, M. İsen, R. Toparlı, N. Okçu, T. Karabey (1988). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KB Yay.
Kayabaşı, Bekir (1996). Kafzâde Faizî'nin Zübdetü’l-Eş’ârı. Doktora Tezi. Malatya: İnönü Üniversitesi.
Kurnaz Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Nail Tuman, Tuhfe-i Nâilî. Ankara: Bizim Büro Yay.
Solmaz, Süleyman (hzl.) (2005). Ahdî ve Gülşen-i Şu’arâsı. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yay.

 

Gazel
Bâg-ı âlemde şehâ sensüz olur mı âlem
Rûh olmasa kurı kalıb olurdı âdem

Hîç engüşt-i tahayyür deheninden gitmez
Mihr-i la’lün göreli ey sözi güher hâtem

Ravza-i hüsnün ile çeşme-i la’lün var iken
Yire geçsün kim ölüp âb-ı Hızr-ı bâg-ı İrem

Serv-i Mecnûn ideli kaddün eyâ Leylî hıram
Âşiyân idi anun başına murgân-ı harem

Ehl-i fazlun ayagı topragıyuz Vahdeti’yâ
Tarz-ı şi’rü n’ola Bâkî’den olursa muhkem

Solmaz, Süleyman (hzl.) (2005). Ahdî ve Gülşen-i Şu’arâsı. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yay.