Madde Detay

Ankara’da Yenimahalle’de doğdu. İlköğrenimini Çankırı’da, ortaöğrenimini İstanbul’da tamamladıktan sonra, yüksek öğrenimini İstanbul Teknik Üniversitesi Gemi İnşaatı ve Deniz Bilimleri Fakültesinde 1987 yılında tamamladı. Türkiye'de ve Arap ülkelerinde on yıla yakın, mesleğiyle ilgili işlerde çalıştı.

Kenan Biberci’nin hikâyeleri Varlık dergisinde yayımlandı. Kenan Biberci’nin hikayelerindeki göze batan “incelik”, sıkıntılardan, işsizlikten, endişelerden, başarısızlıklardan, hayal kırıklıklarından, yani hayata dair kara ve karanlık ayrıntılardan bir gönül ferahlığı yaratabilmesinde yatar; hikâyeleri, muhtelif insan hâllerinin yakın plan gözlemlerinden beslenir; usta işi diyaloglar ve monologlar, nesli tükendi tükenecek bir içtenliği ve sıcaklığı yansıtır. Kimse Ölmesin Ben Ölürüm (2001), yeni bir hikâyeciyi ve onun hikâyelerini müjdeleyen bir ilk kitabında; sohbetten, arkadaşlıktan, çay demlemekten, eski püsküden, gemilerden, kısacası küçük ayrıntılardan büyük yaşama sevinci çıkartan hikayeler yer alır. Küçük Hayat Ansiklopedisi (2004) adlı ikinci hikâye kitabı, Biberci’nin görünür hâle getirdiği hikâyelerin ve kahramanların farklılığıyla dikkat çeker. Onun hikâyelerinde altı çizilmesi gereken bir özellik de durumları betimlemeden, ayrıştırıp çözümlemeden gözler önüne sermesini sağlayan diyaloglardaki başarısı ve sükûnetli bir sevinçle anlattığı hikâyeler, hikâye anlatışındaki ferahlıktır. Küçük Hayat Ansiklopedisi, çeşit çeşit insan hâlleri, çeşit çeşit insan huyları hakkında, küçük küçük hikâyelerden bir demettir. Kenan Biberci, Dullar ve Reçeller (2008) adlı kitabında; çileklerin tadının olduğu günlerden yaşanacak zamanların çalındığı günlere bir çırpıda geçerken aynı hızla görünmezleşiveren insanların, mekânların ve eşyanın hikâyesini anlatır, okuru kasaba meydanlarına, büyük şehirlerin çöplüklerine, gecekondulara, tersanelere götürür.